หลักธรรมของ
คีตา
68
โศลกหัวใจหลักจาก ภวควัต คีตา
INVOCATION
- คำกล่าวอ้าง
บทที่ 9, กาพย์ที่ 2
ความรู้นี้คือราชาของการศึกษา,
ที่หายากที่สุดในบรรดาความลับและพิสุทธิ์ที่สุด
ของความรู้ทั้งปวง.
เพราะว่ามันให้ตรงต่อ
ผัสสะของตนเองโดยการตระหนักรู้, มัน
เป็นความสมบูรณ์ของความเชื่อถือ. มันเป็นสิ่งแสดง
ออกมาภายในและปีติสุข.
INTRODUCTION
บทนำ
ภควัต
คีตา เป็นแก่นหัวใจสำคัญของคำฉันท์อันยิ่งใหญ่ของ อินเดีย, มหาภารตะ. กาพย์
มหาภารตะ นั้นเป็นเรื่องบรรยายถึงความขัดแย้งอันใหญ่หลวงที่กล่าวไว้ว่าได้บังเกิดขึ้นเมื่อราว
5,000 ปีก่อนระหว่างครอบครัวชนชั้นปกครองสองสาขา, หนึ่งนั้นยึดมั่นในธรรม,
อีกฝ่ายฟนึ่งนั้นชั่วร้าย.
จุดขีดสุดของมหากาพย์นี้คือการยุทธอันต้องถูกจารึกไว้ซึ่ง
การต่อสู้กันของทั้งสองด้านของทุ่งคุรุเกษตร. ภควัต คีตา เป็นคำสนทนาระหว่างกฤษณะเทพและสหายนักรบของพระองค์,
เจ้าชายอรชุน ผู้ถือธรรม. เป็นการพูดกันก่อนที่การยุทธนี้จะเริ่มต้นขึ้น,
ซึ่งเทพกฤษณะได้โน้มน้าวใจ อรชุน
ด้วยความกล้าหาญโดยการจัดวางแยกแยะชีวิตและภาระหน้าที่ของตนให้กระจ่างชัดภายในกรอบระเบียบอันไพศาลของสากลจักรวาล.
ด้วยการสมาคมอย่างผู้ทรงปัญญากับกฤษณะเทพ,
อรชุน ก็อยู่เหนือพ้นไปจากมายา. ในสนามรบ,
กระนั้นเอง, เขาได้ถุกผลักดันเข้าไปสู่ความสับสนทำให้เขาต้องถาม พระกฤษณะ
หลายคำถามในเรื่องปัญหาของชีวิต.
คำตอบของพระกฤษณะนั้นไม่ได้มีความหมายเพียงแค่การเป็นประโยชน์ต่อ อรชุน เท่านั้น,
แต่สำหรับชนรุ่นต่อไปมาอีกหลายชั่วรุ่นสมัย.
พระกฤษณะบอกกับเขาถึงการที่จะเอาชนะอุปสรรคของชีวิตอย่างไร,
การยอมให้ผู้ใดก็ตามที่ได้อ่าน คีตา
นี้ย่อมได้บังเกิดความสมบูรณ์ในจิตวิญญาณในชีวิตนี้. คีตา
นี้หมายถึงการที่จะปลดปล่อยคนผู้นั้นจากแนวความคิดถือมั่นในกายของชีวิตโดยการอธิบายศาสตร์ของจิตวิญญาณและความสัมพันธ์ของมันที่มีต่อความสัมบูรณ์และแก่นสาร. โดยการพัฒนาพลังอำนาจที่จะแยกแยะระหว่างภาระหน้าที่ชั่วคราวกับความสัจจริงของวิญญาณที่เป็นอนัตตา,
ผู้นั้นจึงจะสามารถสัมฤทธิผลในเป้าหมายสัมบูรณ์ของการอุทิศตนต่อเทพเจ้า. คำแนะนำทั้งหมดใน คีตา
นี้ตั้งใจที่จะปลุกตื่นสติสำนึกพิสุทธิ์ของเรา,
และยังช่วยให้เราได้เข้าไปสู่ขอบเขตอันกว้างใหญ่ของการบรรลุทางวิญญาณ.
คีตา นี้ไม่เป็นที่รู้จักกันในโลกตะวันตกเลยจนกระทั่งถึงปลายศตวรรษที่
18, แต่ก็นับตั้งแต่นั้นมาก็กลายเป็รสิ่งที่มีอิทธิพลกับนักคิดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายมากมาย. นักเมธิปรัชญาเช่น คานท์, เฮเกล และ
โชเพนเฮาเออร์, และกวีนักคิดเหนือธรรมชาติชาวอเมริกัน เอเมอร์สัน และ ธอโรว์,
และนักวิทยาศาตร์อย่าง ไอน์สไตน์ และ อ็อพเพนไฮม์เมอร์, ได้รับแรงดาลใจจาก คีตา
คติพจน์ปัญญาอันอมตะนี้.
NATURE
ธรรมชาติ
SEED of CREATION
เมล็ดพันธุ์ของสรรพสิ่ง
บทที่ 7, กาพย์ที่ 9 – 10
ข้า คือกลิ่นหอมดั้งเดิมของปฐวี; ข้า คือความร้อนในอัคคีและชีวิตในทุกสรรพสิ่งที่มีชีวิต;
ข้า
คืออัคคีแห่งจิตวิญญาณภายในของฤาษี.
รู้ถึง ข้า
จะเป็นเมล็ดพันธุ์ของสรรพสิ่งทั้งปวง, ดั้งเดิมและอนัตตา. ข้า คือความฉลาดของปัญญาและความสว่างไสว
ของบุคคลผู้ยิ่งใหญ่และทรงอำนาจทั้งปวง.
the SACRED OM
โอม
อันศักดิ์สิทธิ์
บทที่ 7, กาพย์ที่ 8
ข้า คือรสสดใหม่ของวารี,
แสงสว่างของตะวันและจันทรา; ข้า พยางค์ศักดิ์สิทธิ์
โอม
แห่งมนตรา คัมภีร์เวท, เสียงนั้นในอากาศธาตุ, และในสติปัญญาของมนุษย์.
PEARLS on a TREAD
มุกข์ บนสายสังวาลย์
บทที่ 7, กาพย์ที่ 6-7
รู้เป็นที่แน่ชัดว่าไม่ว่าอะไรก็ตามที่ถูกพบในสรรพสิ่งนี้บังเกิดขึ้นมาออกจากการผนวกเข้ากัน
ของวัตถุและพลังจิตวิญญาณของข้า. ข้า คือต้นกำเนิดและสิ้นสุดของทั้งปวง.
ไม่มีอะไรอื่นที่พ้นไปจาก ตัวข้า,
อรชุน. ทุกสิ่งทอดวางอยู่กับ ตัวข้า
ดุจมุกข์ทั้งหลาย
ห้อยแขวนอยู่บนสร้อยสังวาลย์.
MATERIAL ELEMENT
วัตถุธาตุ
บทที่ 7, กาพย์ที่ 4
วัตถุธรรมชาติของข้านั้นทำขึ้นจากแปดพลังงานแยกจากกัน; ปฐพี, วารี, อัคคี, วาโย,
อากาศ, จิต, ปัญญา และอัตตะกิเลส
FALSE EGO
อัตตะกิเลส
บทที่ 5, กาพย์ที่ 27
จิตวิญญาณที่งุนงงสับสนเป็นที่สุด,
ใต้อิทธิพลของไตรภาวะของวัตถุธรรมชาติ,
คิดว่าตัวพวกเขาเองเป็นผู้กระทำในการกระทำเหล่านั้น,
ซึ่งแท่จริงแล้วดำเนินการเป็นอยู่ในเวลานี้โดยธรรมชาติ.
SPARK of SPLENDOR
ประกายของความอลังการ
บทที่ 10, กาพย์ที่ 41
รู้ถึงความงดงามทั้งปวง, สรรพสิ่งที่รุ่งโรจน์และทรงพลังกระโจนขึ้นมาจากสิ่งอื่นใดไม่
นอกไปเสียจาก ประกายของความอลังการแห่ง
ของข้า.
DESIRE
ตัณหา
SENSE CONTROL
ควบคุมผัสสะ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 58
ใครผู้ที่สามารถจะถอนผัสสะได้จากจุดมุ่งหมายของพวกเขา,
เหมือนเต่าหดแขนขาของตนเข้าไปในกระดองของมัน, จะเป็นผู้ที่ตั้งมั่นอย่างหนักแน่นในสติปัญญา.
THREE Modes
ไตรภาวะ
บทที่ 14, กาพย์ที่ 5
มีไตรภาวะของวัตถุธรรมชาติ; ความดี, ตัณหา และ อวิชชา. ถึงแม้ว่าการมีอยู่ซึ่งชีวิตนั้นจะยั่งยืนไม่มีที่สิ้นสุด,
เขาก็ยังผูกพันยึดโยงในรูปกายด้วยไตรภาวะนี้.
COVERED SOUL
จิตวิญญาณที่ถูกปิดคลุม
บทที่ 3, กาพย์ที่ 38
เฉกเช่นไฟที่ถูกปิดคลุมด้วยควัน, เฉกเช่นกระจกเงาที่ถูกปิดคลุมด้วยฝุ่นละออง,
หรือเช่นตัวอ่อนที่ถุกห่อหุ้มด้วยครรภ์,
เหมือนคล้ายกัน, สิ่งที่มีชีวิตอยู่นั้นได้ถูกปิดคลุม
โดยหลายชั้นเปลือกของตัณหาที่แตกต่างกัน.
CONQUERING LUST
การพิชิตตัณหา
บทที่ 3, กาพย์ที่ 43
การตระหนักรู้ถึงตนเองจะเป็นซึ่งพ้นเหลือไปสู่ปัญญา,
คนเราควรที่จะควบคุมเบื้องต่ำ
ของตนไว้ด้วยเบื้องสูงกว่าของตนและกระนั้นเอง,
ด้วยความเข้มแข็งของจิตวิญญาณ,
เอาชนะศัตรูที่กลอกกลิ้งพลิกแพลงที่รู้จักกันในฐานะ
ตัณหา.
PRETENDERS
ผู้เสแสร้ง
บทที่ 3, กาพย์ที่ 6
ผู้ที่ต้านทานต่อการทำงานของผัสสะแต่ยังดำเนินต่อไปที่จะอาศัยอยู่ในทัดทานผัสสะ
ย่อมลวงตัวพวกเขาเองและถูกเรียกว่าผู้เสแสร้ง.
CONSCIOUS ENTITY
ตัวตนที่มีอยู่ของสติสำนึก
บทที่ 13, กาพย์ที่ 34
เหล่าผู้ที่จิตใจของเขาหลงเวทย์มนต์อยู่ด้วยผัสสะของความรื่นรมย์และความมั่งคั่งร่ำรวยวัตถุ
จะไม่มีวันได้พบการตัดสินใจที่แน่วแน่เด็ดเดี่ยวที่จะฝึกฝนตนในชีวิตของวิญญาณจิต.
WINDS OF DESIRE
สายลมของความปรารถนา
บทที่ 2, กาพย์ที่ 67
ดังเช่นเรือบนพื้นน้ำถูกกวาดไปด้วยแรงลมและเหวี่ยงพ้นจากเส้นทาง, แม้กระทั่ง
เพียงหนึ่งเดียวของผัสสะทั้งหลายที่สำนึกด้วยจิตที่มีสมาธิจึงจะนำพาปัญญาของผู้นั้นได้.
DETERMINATION
การตกลงใจ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 44
ผู้เหล่านั้นที่ยึดติดอยู่กับผัสสะของความรื่นรมย์และความมั่งคั่งร่ำรวยทางวัตถุได้
ต้องเวทย์มนต์ด้วยคำมั่นสัญญาตามคัมภีร์บทของสิ่งเช่นนั้น. พวกเขาจะไม่สามารถค้นพบถึง
ข้อยุติในการตกลงใจที่จะทำให้ชีวิตจิตวิญญาณของพวกเขาให้สมบูรณ์นั้นได้.
SACRIFICIAL OFFERINGS
สิ่งสักการะบูชายัญ
บทที่ 3, กาพย์ที่ 13
ผู้มีธรรมกินก็แต่เพียงสิ่งเหลือเดนจากสิ่งของสักการะบูชายัญและกระนั้นได้รับอิสระ
จากการกระทำบาปทั้งปวงนั้น. ผู้ชั่วร้ายที่ปรุงอาหารแต่เพียงเฉพาะตน
กินอะไรไม่ได้มากไปจากบาป.
the BURNING FIRE
เพลิงที่เผาไหม้
บทที่ 3, กาพย์ที่ 39
สติบริสุทธิ์ของผู้หนึ่ง ถูกปกคลุมด้วยศัตรูตลอดกาล,
คือตัณหา, ซึ่งมีมาในหลากหลายรูปกาย
และเผาไหม้เหมือนเพลิงมิรู้จักไม่พอ.
WOMBS of
MISERY
มดลูกทั้งหลายของความทุกข์ยาก
บทที่ 5, กาพย์ที่ 22
ความเพลิดเพลินที่ได้รับมาจากการติดต่อผัสสะวัตถุทางคือมดลูกทั้งหลายของความทุกข์ยาก.
พวกนั้นมีทั้งการเริ่มต้นและจุดจบสิ้นและเช่นนั้นเองที่ผู้ฉลาดย่อมไม่ยินดีในพวกมัน.
GATES of
HELL
ประตูทั้งหลายของนรก
บทที่ 16 , กาพย์ที่ 21
มีประตูอยู่สามบานที่เปิดไปสู่นรกและทำให้จิตวิญญาณเสื่อมทราม; ราคะ, โทสะ และโลภะ.
จงหลีกเลี่ยงสามสิ่งนี้ให้ที่สุดเถิด,
โอ อรชุน.
OUR ENEMY
ศัตรูของเรา
บทที่ 3, กาพย์ที่ 36-37
อรชุน ถาม; โดยอะไรหรือที่คนเราหันไปสู่บาป,
ถึงแม้จะไม่ตั้งใจ, ราวกับว่าถูกบังคับด้วยกำลัง?
พระกฤษณะ ตอบ; ด้วยตัณหาแต่เพียงลำพัง, เกิดด้วยภาวะของกิเลส
และต่อมากลายรูปไปสู่ โทสะ.
ALL-KNOWING ONE
ผู้รู้ทั้งหมด
บทที่ 7, กาพย์ที่ 26
ข้า รู้ทุกสิ่งที่มีอยู่ในสรรพสิ่งเช่นเดียวกับที่พวกเขาเป็นในอดีต, เฉกเช่นพวกเขาเป็นอยู่ในปัจจุบันและเช่นที่พวกเขาเป็นในวันหนึ่งที่จะเป็น,
กระนั้นก็ไม่มีสักหนึ่งในพวกเขาที่รู้ใน ตัวข้า
อย่างเต็มถ้วน. โอ อรชุน,
สิ่งที่มีอยู่ทั้งปวงนี้กำเนิดไปสู่มายา, ผ่านพ้นโดยคู่สองฟากฝ่าย
ของความรักใคร่และเกลียดชัง.
Meditation
สมาธิ
PROTECTION
การป้องกัน
บทที่ 9, กาพย์ที่ 22
สำหรับผู้ที่ได้สรรเสริญ ตัวข้า ด้วยการอุทิศตน, การเข้าฌานด้วย
รูปลักษณ์เหนือธรรมชาติ
ของข้า, ข้า แบกรับอะไรที่พวกเขาขาดและปกปักรักษาอะไรที่พวกเขามี,
ทั้งด้านวัตถุและจิตวิญญาณ.
CALM MEDITATION
สมาธิสงบ
บทที่ 6, กาพย์ที่ 19
ดุจดังตะเกียงในที่สงัดปราศจากลมไม่สบัดไหว,
ดังนั้นโยคีผู้ซึ่งจิตได้เพ่งอย่างแน่วแน่
ย่อมมั่นคงอยู่เสมอในการทำสมาธิในการพ้นไปจากธรรมชาติของ
ตนเอง.
INTELLIGENCE
ปัญญา
บทที่ 3, กาพย์ที่ 42
ผัสสะ
ทั้งหลายนั้นเป็นสิ่งที่อยู่เหนือต่อวัตถุ; จิต นั้นสูงกว่า
ผัสสะทั้งหลาย.
สูงกว่า จิต นั้นคือปัญญา, แต่ จิตวิญญาณ นั้นก็ยังคงอยู่เหนือกว่า.
OFFERINGS of
DEVOTION
เครื่องสักการะของการอุทิศ
บทที่ 9, กาพย์ที่ 26-27
ถ้าผู้ใดสักการะ ตัวข้า ด้วยรักและการอุทิศดอกไม้, ผลไม้,
ใบไม้, หรือกระทั่งน้ำ,
ข้า ยอมรับมัน. ไม่ว่าจะอย่างไรที่เจ้าทำหรือกิน,
ไม่ว่าจะอย่างไรที่เจ้าเสนอหรือมอบให้, ไม่ว่าจะอย่างไรในความอดออมเคร่ง8iyfทั้งหลายที่เจ้าแสดงออกมา, จงทำเช่นการสักการะที่ได้
มอบแก่ ตัวข้า.
FOREST of
DELUSION
ป่าพงของอวิชชา
บทที่ 2, กาพย์ที่ 52
เมื่อปัญญาของเจ้าได้ผ่านพ้นเลยไปจากป่าทึบแน่นของความสับสน,
เจ้าก็จะกลายเป็น
สิ่งแตกต่างไปจากคำตักเตือนสั่งสอนตามคัมภีร์ทั้งปวงในอดีตหรือในอนาคต.
PURE DEVOTEES
ผู้อุทิศตนพิสุทธิ์
บทที่ 10, กาพย์ที่ 9
ความคิดทั้งหลายแห่งผู้อุทิศตนพิสุทธิ์
ของข้า
ดำรงอยู่ใน ตัวข้า, ชีวิตของพวกเขานั้น
ยอมจำนนต่อ ตัวข้า, และพวกเขาได้รับความพึงพอใจและปีติในความกระจ่าง
ของแต่ละคนและการกล่าวพูดถึง ตัวข้า.
FRIEND or ENEMY
เพื่อน หรือ ศัตรู
บทที่ 6, กาพย์ที่ 6
สำหรับผู้ที่ที่ได้ควบคุมจิตใจ, คือเพื่อนที่ดีที่สุด,
แต่สำหรับผู้ที่ได้ล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้น,
มันจะเป็นสิ่งที่เหลือคงอยู่คือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด.
TOLERANCE
ขันติ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 14
การปรากฏชั่วขณะของความสุขและความทุกข์โศก, และการหายไปผ่านกาลเวลา,
เป็นเหมือนการมาและการไปของฤดูหนาวและฤดูร้อนทั้งหลาย. พวกเขาลุกฟื้นขึ้นมา
จากผัสสะประสาทสำนึกและผู้นั้นต้องเรียนรู้ที่จะมีขันติต่อพวกเขา
โดยปราศจากการถูกรบกวน.
BEYOND RELIGION
พ้นเลยจากศรัทธา
บทที่ 18, กาพย์ที่ 65-66
คิดถึง ตัวข้า เสมอ. จงเป็นผู้อุทิศตน ของข้า. สักการะต่อ
ตัวข้า
และก้มคำนับลงต่อ
ตัวข้า.
ทำเช่นนี้และเจ้าจะมาถึง ตัวข้า. ข้า สัญญาต่อเจ้าในความสัจจริงนี้,
สำหรับเจ้า
ในอันเป็นที่รักต่อ ตัวข้า. ยอมยกเลิกต่อหน้าที่อื่นใดทั้งปวงและ
บรรดาศรัทธาเชื่อถือหลากหลายและกระทำยอมจำนนอย่างง่ายดายต่อ
ตัวข้า.
ข้าจะช่วยเจ้าให้พ้นไปจากบาปทั้งปวง, ดังนั้นจงอย่าได้หวาดกลัวไปเลย.
BEYOND SCRIPTURE
พ้นเลยจากคัมภีร์บท
บทที่ 2, กาพย์ที่ 46
ไม่ว่าเจตจำนงใดที่ถูกใช้เป็นประโยชน์ด้วยสระเล็กๆที่ได้เกิดบรรลุผลโดย
อ่างเก็บน้ำใหญ่โต. เฉกเช่นเดียวกัน,
เจตจำนงค์ทั้งปวงของคัมภีร์พระเวท ได้เกิดสัมฤทธิผล
ก็โดยผู้ที่รู้ถึง พระเจ้า.
IMMOVABLE HIMALAYAS
หิมาลัยซึ่งเคลื่อนที่ไม่ได้
บทที่ 10, กาพย์ที่ 25
โดยการทำนายเห็นอนาคต ข้า คือ
ภฤคุ (Bhrigu); โดยคำพูด, ข้า
คือการออกเสียง โอม. โดยการสักการะบูชา ข้า คือ ษยาปา(japa), การสวดภาวนาต่ำเบาถึง นามศักดิสิทธิ์
ทั้งหลาย, และท่ามกลางสิ่งที่ไม่อาจเคลื่อนที่ได้เหล่านั้น, ข้า คือเทือกเขาหิมาลัย.
the SUPERSOUL
จิตวิญญาณสูงสุด
บทที่ 15, กาพย์ที่ 15
ข้าอาสัยอยู่ในทุกดวงใจ. จาก ตัวข้า ตามลำพังได้มาสู่การระลึกถึง,
ความรู้และการลืมเลือน.
ข้า เป็นที่รู้โดย
พระเวท (Vedas)ทั้งหมด. ข้าคือผู้ประพันธ์แห่ง เวทานตะ
(Vedanta)
และ ข้า
แต่เพียงลำพังที่รู้ซึ่ง พระเวท (Vedas).
Seeing GOD
การเห็น พระเจ้า
บทที่ 6, กาพย์ที่ 30
ผู้ที่เห็น ตัวข้า ในสิ่งทั้งปวง, และสิ่งทั้งปวงใน ตัวข้า, ไม่มีวันที่พลัดพราก
ไปจาก ตัวข้า, หรือว่า ตัวข้า ได้พลัดพรากไปจากพวกเขา.
YOGA
โยคะ
FALL from
GRACE
เสื่อมเกียรติ
บทที่ 6, กาพย์ที่ 62-63
ผู้ที่เพ่งพินิจถึงวัตถุผัสสะได้กลับกลายเกาะติดอยู่กับพวกนั้น. จากเกาะติดอยู่ก็พัฒนา
เป็นตัณหา แล้วก็เป็นโทสะ. จากที่โทสะความสับสนวุ่นวายได้กำเนิดขึ้น,
ซึ่งเป็นผลมาจากการสูญเสียความระลึกได้.
MAINTAINING BALANCE
การรักษาความสมดุลย์
บทที่ 6, กาพย์ที่ 16
ผู้ใดไม่สามารถที่จะพบความสำเร็จในโยคะถ้ากินมากเกินไปหรือกินน้อยเกินไป.
และยังที่ผู้ใดไม่สามารถประสพความสำเร็จได้ถ้าผู้นั้นนอนมากเกินไป
หรือไม่นอนหลับอย่างเพียงพอ.
Best OF YOGIS
ดีที่สุดของเหล่าโยคี
บทที่ 6, กาพย์ที่ 47
ในบรรดาโยคีทั้งหมดเหล่านั้น, ผู้ที่เต็มไปด้วยศรัทธา, การมีดำรงอยู่ของเขา
ได้มอบให้แก่ ตัวข้า, จะเป็นผู้ที่ผสมรวมเป็นหนึ่งในเนื้อเดียวกับ ตัวข้า
และเป็นผู้ที่ดีที่สุดของเหล่านั้นทั้งหมด.
The
RestLESS Mind
ความกระวนกระวายในจิตใจ
บทที่ 6, กาพย์ที่ 36
ผู้ฝึกฝนโยคะที่จิตใจของเขาไม่ถูกควบคุมเหนี่ยวรั้งจะไม่สามารถบรรลุถึง
การตระหนักรู้ในตนเอง. มีแต่เพียงผู้ที่ได้เป็นนายของตน
และผู้ที่พยายามต่อสู้ด้วยวิถีที่ถูกต้องเท่านั้นที่จะได้รับความเชื่อมัน
ในความสำเร็จ.
SUCCESS in YOGA
ความสำเร็จใน โยคะ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 48
จงแน่วแน่ใน โยคะ, โอ อรชุน.
ปฏิบัติภาระหน้าที่ของเจ้าโดยปราศจากการผูกติด,
คงอยู่ความเท่าเทียมกันต่อความสำเร็จหรือความล้มเหลว.
ความอุเบกขาเช่นนี้ต่อจิตใจนั้นเรียกว่า
โยคะ.
OVECOMING FEAR
การเอาชนะ ความกลัว
บทที่ 2, กาพย์ที่ 40
ไม่มีการพยายามในวิถี โยคะ, หรืออุปสรรคใดสามารถเหนี่ยวรั้งผู้ใดเอาไว้
ได้ตลอดกาล.
แค่เพียงความก้าวหน้าเล็กน้อยบนวิถีสามารถปกป้องผู้นั้นได้
จากความกลัวอันยิ่งใหญ่.
SACRIFICE
การบวงสรวงสักการะ
บทที่ 3, กาพย์ที่ 9
การกระทำใดที่ไม่ใช่การแสดงออกเฉกเช่นการบวงสรวงสักการะต่อ
พระเจ้า
คือบ่อเกิดของเครื่องพันธการยังโลกวัตถุนี้. โดยเหตุนั้นการทำให้ภารกิจที่ถูกบัญญัติไว้
ของเจ้าให้ลุล่วงเป็นเช่นการบวงสรวงสักการะ, คงอยู่ในการไม่ยึดติด
ต่อผลทั้งหลายที่ตามมา.
RARE SOUL
จิตวิญญาณที่หาได้ยาก
บทที่ 7, กาพย์ที่ 3
ในหลายพันมากมายของผู้คน,
ผู้ใดก็อาจจะพยายามที่จะไปถึงความสมบูรณ์สิ้น; มีน้อยรายในบรรดานั้นที่ไปถึงเป้าหมาย,
มีเพียงจิตวิญญาณที่หาได้ยากเท่านั้นที่จะมาได้รู้จัก ตัวข้า
ดังที่ ข้า
เป็น.
the SOURCE of
ALL
ต้นกำเนิดของ ทั้งปวง
บทที่ 10, กาพย์ที่ 8
ข้า คือต้นกำเนิดของจักรวาลแห่งจิตวิญญาณและรูปวัตถุทั้งปวง, เพราะทุกอย่างนั้น
ได้ฟุ้งกระจายจาก ตัวข้า.
เมื่อรู้เรื่องนี้, การผูกมัดอย่างชาญฉลาดในการรับใช้ถวายตน ของข้า
และสรรเสริญ ตัวข้า
ด้วยหัวใจทั้งหมดของพวกเขา.
APPROACHING GURU
เข้าถึง คุรุ
บทที่ 4, กาพย์ที่ 54
เรียนรู้ความจริงโดยการเข้าถึง คุรุ
อย่างอ่อนน้อม. คุรุ
นั้นต้องการความว่านอนสอนง่าย
และยินดีรับใช้. ผู้ที่ตระหนักรู้ในตนเองสามารถที่จะชัดแจ้งในความรู้เหนือธรรมชาติ
พราะพวกเขานั้นได้เห็นซึ่งความเป็นจริง.
MODE of GOODNESS
รูปแบบของ ความดี
บทที่ 18, กาพย์ที่ 38
ความสุขในรูปแบบของความดีบางทีในตอนเริ่มต้นนั้นดูเหมือนยาพิษ, แต่ในท้ายสุดแล้ว
มันจะเป็นเช่นน้ำทิพย์,
ราวกับว่ามันได้กำเนิดออกมาจาก
สันติสุขของการตระหนักรู้ในตน.
GOD’S RECIPROCATION
การตอบแทนของ พระเจ้า
บทที่ 4, กาพย์ที่ 11
ข้า ตอบแทนให้ด้วยทั้งปวงที่เป็นอยู่ขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขา
จำนนต่อ ตัวข้า. ทุกคนติดตามไปในวิถี ของข้า ด้วยความเคารพทั้งปวง.
the SAGE
บัณฑิต
บทที่ 2, กาพย์ที่ 69
อะรคือราตรีสำหรับบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหลายนั้นคือ
เวลาของการตื่นขึ้นสำหรับควบคุมตน,
และเวลาของการตื่นขึ้นสำหรับสิ่งที่เป็นอยู่นั้นคือ ราตรีสำหรับบัณฑิตผู้ใคร่ครวญ.
MASTER of MYSTICS
เจ้านายของ ผู้ทรงฌาน
บทที่ 18, กาพย์ที่ 78
ที่ใดก็ตามที่มี กฤษณะเทพ, เจ้านายของผู้ทรงฌานทั้งหลายแล้ว,
และ อรชุน, สุดยอดมือธนู, ที่นั้นมักจะเป็นที่มั่งคั่งสมบูรณ์, ชัยชนะ,
พลังอำนาจ
และคุณธรรมอันพิเศษสุด. ข้า ยึดถือเอาสิ่งนี้ว่าเป็นสัจจริง.
Wisdom
And Leadership
ความรอบรู้
และ ความเป็นผู้นำ
LEADERSHIP
ความเป็นผู้นำ
บทที่ 3, กาพย์ที่ 21
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ผู้ที่ยิ่งใหญ่กระทำ, ผู้คนสามัญกระทำตาม. และไม่ว่าอะไรก็ตาม
ที่เป็นมาตรฐานที่เขาได้จัดตั้งเอาไว้ด้วยการกระทำเป็นแบบอย่าง,
โลกทั้งหมด
ย่อมเจริญรอยตาม.
INFAMY
ความเสื่อมเกียรติ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 34
ถ้าเจ้าละทิ้งภาระหน้าที่ของเจ้าแล้ว, ทั้งหมดจะพูดกันมิรู้จบของการกระทำ
ที่น่าอับอายของเจ้า. สำหรับผู้ที่ได้มีเกียรติแล้ว,
การไร้เกียรตินั้น
เลวร้ายยิ่งกว่าการตาย.
EQUAL VISION
มองเห็นเสมอกัน
บทที่ 5, กาพย์ที่ 18
ด้วยคุณค่าของความรู้เหนือธรรมชาติ, บัณฑิตมองเห็นความส้จจริงเช่นเดียวกับเทพ
ในสรรพสิ่งทั้งปวง---จากนักบวชผู้ชาญฉลาดและอ่อนโยนไปถึงโค,
ช้าง, สุนัข
หรือกระทั่งจัณฑาลผู้กินสุนัข.
GOOD QUALITIES
คุณลักษณะที่ดี
บทที่ 18, กาพย์ที่ 42
งานของพราหมณ์นั้นเกิดจากธรรมชาติและคุณลักษณะทั้งหลายของเขา; ความสงบสุข,
ความควบคุมตนเอง, การบำเพ็ญตบะ,
ความให้อภัย, ความซื่อสัตย์เที่ยงธรรม,
การเรียนรู้, ปัญญา,
และความศรัทธามั่นใน พระเจ้าสูงสุด.
DIVINE DESCENT
ทวยเทพลงมา
บทที่ 4, กาพย์ที่ 7-8
ไม่ว่าเมื่อใดและไม่ว่าที่ใดที่มีการเสื่อมถอยของการปฏิบัติพิธีทางศาสนาอย่างเคร่งครัดในโลกนี้
และการกระทำชั่วได้กลายเป็นมีอำนาจเหนือขึ้นมา, ในเวลาเช่นนั้นเองที่ ข้า เคลื่อนคล้อย
ตัวข้า ลงมา.
ในการที่จะส่งมอบความมีศรัทธาแรงกล้าและในการที่จะทำลายล้างคนนอกรีต,
ฉกเช่นกันกับการฟื้นฟูกฏอันศักดิ์สิทธิ์,
ข้า ปรากฏขึ้นในทุกยุคสมัย.
LAMP of
KNOWLEDGE
ดวงโคมของความรู้
บทที่ 10, กาพย์ที่ 10-11
สำหรัลผู้ที่อุทิศตนอย่างแน่วแน่และสรรเสริญ
ตัวข้า
ด้วยความรัก, ข้า ให้ซึ่งพุทธิปัญญา
ที่พวกเขาสามารถบรรลุซึ่ง ตัวข้า. พ้นไปจากความเมตตาสำหรับพวกเขา,
สถิตอยู่ในหัวใจของพวกเขา, ข้า
ทำลายความมืดมนของอวิชชาด้วยดวงโคมของความรู้. (-แสงสว่างของวิชชา-)
ENCOURAGEMENT
การสนับสนุน
บทที่ 3, กาพย์ที่ 26
ขอผู้ชาญฉลาดรบกวนจิตใจของผู้โง่เขลาที่ยังยึดติดกับการงานอันรื่นรมย์.
เขาไม่ควร
ถูกทำให้เสียกำลังใจจากการทำงาน,
แต่ควรได้รับการสนับสนุนที่จะทำงานด้วย
จิตวิญญาณของการอุทิศตน.
SECRET of
SECRETES
ความลับของความลับทั้งหลาย
บทที่ 9, กาพย์ที่ 2
ความรู้นี้คือราชาของการศึกษา,
ความหายากที่สุดของบรรดาความลับทั้งปวงและ
ความรู้ที่พิสุทธิ์ที่สุด. เพราะว่ามันให้ผัสสะโดยตรงของตนเองในการตระหนักรู้,
มันคือความสมบูรณ์ของศาสนา.
มันคือการปฏิบัติหน้าที่ชั่วกัลปาสานและอย่างปีติสุข.
Birth and
Death
เกิด และ ตาย
the
TIME of DEATH
เวลาของความตาย
บทที่ 8, กาพย์ที่ 5-6
ถึงเวลาของความตายแล้ว,
ใครก็ตามสละร่างกาย, การจำได้แต่ใน ตัวข้า
เพียงลำพัง,
ในทันใดที่บรรลุถึงธรรมชาติ ของข้า. กับสิ่งนี้ไม่เป็นที่ต้องสงสัย.
ไม่ว่าจะในสถานะของการมีอยู่จะเป็นอะไรก็ตาม ผู้ที่จดจำได้ถึงตอนที่ละ
ออกจากร่างกายจะได้รับซึ่งบรรลุโดยปราศจากการล้มเหลว.
the
Destroyer
ผู้ทำลาย
บทที่ 10, กาพย์ที่ 34
ข้า คือความตาย; ผู้ทำลายล้างของทั้งหมด; ข้าคือแหล่งกำเนิดของทุกสรรพสิ่ง
ที่มีอยู่ด้วยกระนั้น. กับสตรี, ข้า คือ
ชื่อเสียง, มั่งคั่ง, จำนรรจา, ความทรงจำ,
พุทธิปัญญา, ความจงรักภักดี และ อดทน.
DOUBTING SOUL
จิตวิญญาณกังขา
บทที่ 4, กาพย์ที่ 40
แต่ผู้โง่เขลา
และบุคคลที่ไร้ซึ่งศรัทธาผผู้ซึ่งกังขาในความสัจแท้จะหลงทางไปชั่วนิรันดร์.
จิตวิญญาณที่กังขานั้นจะไม่มีความสุขทั้งในชีวิตนี้หรือในชีวิตหน้า.
HIGHER REALMS
อาณาจักรที่สูงกว่า
บทที่ 8, กาพย์ที่ 16
จากทรงกลมที่สูงสุดของโลกวัตถุลงไปถึงที่ต่ำสูงนี้, ทั้งหมดคือสถานที่แห่งความทุกข์ยาก
ซึ่งการเกิดและการตายได้อุบัติขึ้น. แต่ผู้ใดก็ตามได้เข้าร่วมกับ ตัวข้า
ในที่อาศัย ของข้า
จะไม่มีวันได้เกิดอีกครา, โอ บุตร แห่ง คุนติ!
ETERNAL SOUL
จิตวิญญาณชั่วนิรันดร์
บทที่ 2, กาพย์ที่ 20
สำหรับจิตวิญญาณนั้นไม่มีทั้งการกำเนิดหรือการมรณา. จิตวิญญาณที่จะไม่มีวันสิ้นยุติลง
ที่จะเป็น. มันคือสิ่งไม่กำเนิด, ชั่วนิรันดร์,
ที่เคยดำรงอยู่, ไม่มรณา และบรรพกาล.
มันไม่ใช่ถูกเข่นฆ่าเมื่อร่างกายนั้นถูกฆ่า.
GRIEF
ความโทมนัส
บทที่ 2, กาพย์ที่ 11
เจ้ากำลังคร่ำครวญเมื่อไม่มีเหตุอื่นใดให้โศกเศร้า,
และกระนั้นเจ้าก็ยังเอ่ยถ้อยคำซึ่งดูจะเป็นการฉลาด. ผู้ที่ฉลาดแท้จริงจะไม่โศกเศร้าเพราะการมีชีวิตอยู่หรือการตาย.
GREAT SOUL
จิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่
บทที่ 7, กาพย์ที่ 19
หลังจากการเกิดและตายมากมายเหลือคณา,
ผู้ชาญฉลาดย่อมจำนนให้กับ ตัวข้า, รู้ว่า
ตัวข้า ว่าเป็นมูลเหตุของมูลเหตุทั้งปวงและสรรพสิ่งทั้งปวงซึ่งคงอยู่.
จิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่เช่นนี้หาได้ยากมาก.
CHANGING BODIES
การเปลี่ยนร่าง
บทที่ 2, กาพย์ที่ 22
เช่นเดียวกับผู้ที่สวมเสื้อผ้าใหม่,
ถอดทิ้งชุดเก่าเดิม, จิตวิญญาณเช่นเดียวกันก็ยอมรับ
ร่างวัตถุอันใหม่ดังเคย,
ยอมละทิ้งอันเก่าและถูกใช้แล้ว.
TRANSMIGRATION
ย้ายถิ่นฐาน
บทที่ 2, กาพย์ที่ 13
เฉกเช่นจิตวิญญาณที่ก่อรูปอย่างต่อเนื่องผ่านไปในร่างกายนี้,
จากวัยเด็กสู่วัยเยาว์
ไปยังวัยชรา,
จิตวิญญาณเช่นเดียวกันก้ได้ผ่านไปสู่ร่างอื่นที่การตาย.
การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้เองจะไม่รบกวนจิตใจของผู้ที่รู้ถึงสัจจริงนี้.
INDIVIDUALITY
เอกัตภาพ
บทที่ 2, กาพย์ที่ 12
ไม่เคยมีวันเวลาใดที่ ข้า ไม่ได้มีอยู่,
หรือไม่ว่าเจ้า, หรือไม่ว่าราชาเหล่านี้ก็เช่นเดียวกัน.
หรือไม่ในกาลข้างหน้าที่เราจะหาได้หยุดการมีอยู่นี้.
REBIRTH
การเกิดใหม่
บทที่ 2, กาพย์ที่ 27
สำหรับผู้ที่กำเนิดขึ้น, การตายนั้นเป็นสิ่งแน่นอน; สำหรับผู้ที่ได้ตาย,
การกำเนิดนั้นย่อม
มีขึ้นแน่นอน. เฉกเช่นเจ้ามิอาจหลีกพ้นชะตากรรมเช่นนี้,
เจ้าจึงไม่ควรโศกเศร้าใจไป.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น