เบอร์นี่ แซนเดอร์ส – วาระประเด็นมหากาพย์การถล่มล้มคว่ำ ทรัมป์, มัสก์ และ ‘ความโลภของ กลุ่มคณาธิปไตย’
BREAKING NEWS: Bernie Sanders Issues Epic Takedown Of
Trump, Musk, And 'The Greed Of The Oligarchy'
https://youtu.be/7EirWe1z3kk?si=iJioPzA8Up77zVgS
ท่านประธานวุฒิสภา, ในสองสัปดาห์สุดท้ายที่ผ่านมานี้, ผมได้มีโอกาสได้เดินทางท่องไปในหลายส่วนของประเทศของเรา
เอ่อ และผมได้สามารถที่จะพูดคุยกับญาติพี่น้องทั้งหลายที่ในเนบราสกา, ในไอโอวา,
วิสคอนซิน, มิชิแกน, เนวาดา, โคโลราโด และ แอริโซนา.
และอะไรที่ผมกำลังได้ยินจาก เอ่อ กับบรรดารัฐเหล่านี้ทั้งหลายทั้งหมด, และใความจริงทั่วทั้งประเทศ,
คือประชาชาติของเราในตอนนี้เผชิญหน้ากับวิกฤตการณ์มหึมาทั้งหลาย, วิกฤตการณ์วึ่งไม่อาจคาดคะเนพยากรณ์ได้ในประวัติศาสตร์ยุคใหม่ของประเทศเรา. (Mr. president, in the last couple
of weeks, I’ve had the opportunity to travel in many parts of our country uh
and I have been able to talk to folks in Nebraska, in Iowa, Wisconsin,
Michigan, Nevada, Colorado and Arizona. And what I am hearing from uh on all of
these states, and in fact all over the country, is our nation right now faces
enormous crises, unprecedented crises in the modern history of our country.)
และอย่างไรกันในตอนนี้ชั่วขณะนี้,
ที่เราจะตอบรับสนองต่อวิกฤตการณ์ทั้งหลายเหล่านี้ ซึ่งไม่ได้จะกระแทกปะทะเข้ากับเพียงชีวิตของเราเท่านั้น.
มันจะกระแทกปะทะชีวิตทั้งหลายต่อลูกๆ หลานๆของเรา และชนรุ่นหลังทั้งหลายในอนาคตของเรา
และในประเด็นการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ, ความเป็นอยู่ที่ดีของดาวเคราะห์นี้ทั้งปวง.
(And
how right now at this moment, we respond to these crises will not only impact
our lives. It will impact the lives of our kids and future generations and in
terms of climate change, the well-being of the entire planet.)
และ ท่านประธาน,
อะไรที่ผมต้องการที่จะบอกท่านคือว่า ผู้คนอเมริกันโกรธเคืองกับอะไรที่กำลังบังเกิดขึ้นที่นี่
ในวอชิงตัน ดีซี. และพวกเขาได้เตรียมตัวที่จะลุกขึ้นยืนหยัดและต่อสู้กลับ. (And
Mr. President, what I have to tell you is that the American people are angry at
what is happening here in Washington DC and they are prepared to stand up and
fight back.)
ในมุมมองขแงผม,
และอะไรที่ผมได้ได้ยินมาจากหลายๆผู้คนมากมาย, คือ พวกเขาจะไม่ยอมรับ รูปแบบคณาธิปไตยของสังคม.
ที่เต็มไปด้วยเศรษฐีพันล้านทั้งหลายกำลังควบคุมรัฐบาลอยู่. ที่ซึ่งบุคคลบนโลก,
มร. มัสก์, กำลังบริหารจัดการทั้งหมดทั่ววอชิงตัน ดีซี ในการกระทืบทำลาย
การบริหารจัดการประกันสังคม. ดังนั้นผู้คนอาวุโสของเราทุกวันนี้กำลังค้นพบมันอย่างยากสุดๆที่จะเข้าถึงผลกำไรทั้งหลาย
ที่พวกเขาจ่ายเงินได้เข้าไป. (In my view, and what I have heard from
many, many people, is that they will not accept an oligarchic form of society.
Where a handful of billionaires control our government. Where the wealthiest person
on earth, Mr. Musk, is running all over Washington DC slashing the Social
Security Administration1. So
that our elderly people today are finding it extremely difficult to access the
benefits that they paid into.)
1
https://parentnetworkwny.org/th/social-security-administration/
ที่ซึ่ง
มร.มัสก์ และเพื่อนทั้งหลายของเขากำลังกระหน่ำฟาดฟันกระทรวงการทหารผ่านศึกสหรัฐ,
ดังนั้นแล้วประชาชนผู้ที่เอาชีวิตทั้งหลายของพวกเขาไปอยู่แนวหน้ารบเพื่อปกป้องเรา
จะไม่สามารถที่จะได้รับการดูแลสุขภาพที่พวกเขามีสิทธิ์ที่จะได้รับ หรือได้รับประโยชน์ทั้งหลายที่พวกเขาเป็นเจ้าหนี้ในระยะเวลาที่ได้กำหนดเอาไว้.
กำลังฟาดฟันกระทรวงการศึกษา, ฟาดฟันUSAID, และทำไมการฟาดฟันทั้งหมดนี้ถึงเข้ามาเกิดขึ้น?
(Where Mr. Musk and his friends
are slashing the Veterans Administrations2, so
that people who put their lives on the line to defend us will not be able to
get the Healthcare that they are entitled to or get the benefits that they are
owed in a timely manner.)
(Slashing the Department of
Education, slashing USAID3, and
why is all of this slashing taking place?)
ที่มันเข้ามาเกิดขึ้นเช่นนี้ก็เพื่อ
คนมั่งคั่งร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้จะสามารถได้การลด/ตัดภาษีทั้งหลายลงไปกว่า 1
ล้านล้านดอลลาร์. (คือตัดงบประมาณด้านนี้-ก็ไปตัดการเก็บภาษีอีกด้านนั้นได้)
ตอนนี้ผมไม่ใส่ใจแล้วว่าถ้าคุณจะเป็นเดโมแครต, รีพับลิกัน หรืออิสระ,
มีผู้คนจำนวนน้อยมากในประเทศนี้ผู้คิดว่าคุณกำลังฟาดฟันทำลายโครงการทั้งหลายที่ชนชั้นกลางจำเป็นต้องการอย่างสิ้นหวังทางอื่น
เพื่อจะได้ลดเงินการเก็บภาษีจากเศรษฐีพันล้านทั้งหลาย. (It is
taking place so that the wealthiest people in this country can receive over $1
trillion dollar in tax breaks. Now I don’t care if you are a Democrat, a
Republican or an Independent, there are very few people in this country who
think that you slash programs that Working Families desperately need in order to
give tax breaks to billionaires.)
ท่านประธานครับ,
ผมเป็นอดีตประธานกรรมาธิกาวุฒิสภาสหรัฐในเรื่องกิจการทหารผ่านศึก และผมได้รับเกียรติของการประชุมกับทหารผ่านศึกทั้งหลายในมลรัฐของผมเอง,
เวอร์มอนท์, ไม่เพียงแค่ทั่วเวอร์มอนท์เท่านั้น
แต่ทั่วทั้งประเทศด้วย. (Mr. President, I am the former chair of
the US Senate Committee on Veterans Affairs and I have had
the honor of meeting with veterans in my own state of Vermont, not only all
over Vermont but all over the country.)
เหล่านี้คือผู้ชายและผู้หญิงทั้งหลายผู้สวมได้เครื่องแบบของประเทศนี้.
และได้เคยเตรียมตัวที่ตายให้กับการปกป้องประชาติและประชาธิปไตยอเมริกันของเรา.
และทหารผ่านศึกทั้งหลายและชนอเมริกันทั้งหลายเหล่านี้ทั่วทั้งประเทศ,
จะไม่มีวันยอมรับสังคมรูปแบบอำนาจนิยมใดๆ ด้วยการมีประธานาธิบดีผู้ที่บ่อนทำลายรัฐธรรมนูญของเราอยู่ทุกวัน. (These are the men and women who
the uniform of this country on. And have been prepared to die to defend our
nation and American Democracy. And these veterans and Americans all over our
nation, will not accept an Authoritarian form of Society with a president who
undermines our Constitution every day.)
ทุกวันมีอะไรอื่นบางอย่างอยู่ที่ข้างนอกนั่น
ที่เขากำลังบ่อนทำลายรัฐธรรมนูญของเรา และกำลังข่มขู่ฐานรากของประชาธิปไตยอเมริกันอย่างยิ่งชัดเจน.
นั่นไม่ใช่อะไรที่ผู้คนได้ต่อสู้และเสียชีวิตกันมาเพื่อยินยอมให้บังเกิดขึ้น.
(Every
day there’s something else out there where he’s undermining our Constitution
and threatening the very foundations of American Democracy. That is not what
people fought and die to allow to happen.)
ท่านประธาน,
ผมไม่ใช่นักประวัติศาสตร์, ผมได้รู้ยิ่งว่าบิดาทั้งหลายผู้สถาปนาก่อตั้งประเทศนี้ไม่ใช่คนงี่เง่าบัดซบ,
พวกเขาเป็นผู้ที่ฉลาดหลักแหลม. และในยุคปี 17870, พวกเขาได้เขียนรัฐธรรมนูญและสถาปนารูปแบบของรัฐบาลด้วยมีการแบ่งแยกอำนาจทั้งหลายซึ่งกัน.
(Mr.
President, I am not a historian, but I do know that the founding fathers of
this country were no dummies, they were really smart guys. And in the 1780s,
they wrote a constitution and established a form of government with a
separation of powers.)
การแบ่งแยกอำนาจทั้งหลายด้วย
เป็น ด้านการบริหาร - ประธานาธิบดี, ด้านนิติบัญญัติ - สภาคองเกรส,
และด้านตุลาการ. เหล่าผู้ปฏิวัติทั้งหลายนี้ในยุคแห่งปี 1780 ได้เพิ่งสู้รบต่อระบอบการปกครองโดยกษัตริย์
– สมบูรณาญาสิทฺธิราชย์4แห่งอังกฤษ,
ผู้เป็นเผด็จการบุคคลซึ่งทรงอำนาจมากที่สุดบนโลก.
และผู้ปฏิวัติทั้งหลายเหล่านี้ที่ในอเมริกานี้, สร้างรูปรัฐบาลแบบใหม่ขึ้น
ต้องการที่จะทำให้แน่ชัดมั่นใจอย่างสัมบูรณ์สุดว่า ไม่มีบุคคลใดในประเทศใหม่เอี่ยมนี้,
จะไม่สามารถใช้อำนาจอย่างไม่จำกัดได้. (A
separation of powers with an executive branch - the President, a legislative
branch - the Congress, and a judicial branch. These revolutionaries in the 1780s
had just fought a war against the Imperial Rule of the King of England, who an absolute
Dictator the most powerful person on earth. And these revolutionaries here in
America, forming a new government wanted to make absolutely sure that no one
person in this brand-new country, that they were forming, would have unlimited powers.)
และนั่นคือทำไมเราถึงมีการแบ่งแยกของอำนาจทั้งหลาย.
นั่นคือทำไมเรามีตุลาการ, สภาคองเกรส, และฝ่ายบริหาร.
พูดอีกอย่างหนึ่ง, ย้อนกลับในยุคปี 1780, พวกเขาได้เขียนรัฐธรรมนูญเช่นนี้เพื่อที่จะป้องกันอย่างชัดเจนในอะไรที่โดนัลด์
ทรัมป์ได้กำลังพยายามจะทำอยู่ในวันนี้. (And that is why we have a
separation of powers. That is why we have a judiciary, a Congress and an
executive branch. In other words, way back in the 1780s, they wrote a constitution
to prevent exactly what Donald Trump is trying to do today.)
ดังนั้นเรามาทำความกระจ่างชัดถึงอะไรที่กำลังดำเนินไปกัน.
โดนัลด์ ทรัมป์กำลังโจมตีข้อบัญญัติรัฐธรรมนูญสหรัฐ
แก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 1 และพยายามที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกับสื่อ และมีสื่อเหล่านั้นผู้ที่ออกมาพูดค้านต่อต้านพวกเขา,
ในทางที่ไม่สามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้, ท่านประธาน.
เขาได้ฟ้องร้องสื่ออย่าง ABC, CBS, Meta, The Moines
Register. (So let us be clear about what is going
on. Donald Trump is attacking our First Amendment5 and is
trying to intimate the media and those who speak out against them, in an
absolute unprecedented way, Mr. President. He had sued ABC, CBS, Meta, The
Moines Register.)
คณะกรรมการกลางกำกับดูแลกิจการสื่อสารของสหรัฐฯ
ในตอนนี้กำลังข่มขู่ที่จะสอบสวนNPRและPBS.
เขาได้ฟ้องดำเนินคดีCNNและMSNBCไปแล้ว.
พูดอีกอย่างอื่น, ผู้นำแห่งอะไรที่เราได้เรียกว่าโลก-อิสระ, ได้หวาดกลัวต่ออิสรภาพ.
เขาไม่ชอบการวิพากษ์วิจารณ์. (His FCC6 is now
threatening to investigate NPR and PBS. He has called CNN and MSNBC illegal. In
other words, the leader of the so-called leader of the free-world, is afraid of
freedom. He doesn’t like criticism.)
6
https://en.wikipedia.org/wiki/Federal_Communications_Commission
เอาละ, เดาสิว่าอะไร,
ไม่มีพวกเราคนใดเลยที่ชอบการวิพากษ์วิจารณ์ แต่พวกคุณไม่ได้ได้รับการเลือกตั้งมาที่จะเป็นวุฒิสมาชิก,
พวกคุณไม่ได้รับการเลือกตั้งเข้ามาสู่สภาผู้แทนราษฎร, คุณไม่ได้กลายมาเป็นผู้ว่าการรัฐ,
คุรไม่ได้กลายเป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ได้เลย, นอกเสียจากว่าคุณได้เตรียมพร้อมแล้วที่จะรับมือกับการวิพากษ์วิจารณ์นั่น.
และตอบสนองต่อคำวิพากษ์วิจารณ์นั่นในแบบประชาธิปไตยที่ไม่ฟ้องร้องต่อสื่อ.
มันเป็นหนทางในการที่จะรับมือที่ดีที่สุด. (Well, guess
what, none of us like criticism but you don’t get elected to the Senate, you
don’t get elected to the House, you don’t become the governor, you don’t become
a President of the United States, unless you are prepared to deal with that
criticism. And the response to that criticism in a democracy is not to sue the media,
is not to intimidate the media. It’s to respond in the way you think best.)
แต่ ท่านประธานที่เคารพ, มันไม่ใช่แค่เพียงสื่อที่ทรัมป์กำลังมุ่งมันไล่ล่า,
เขากำลังมุ่งมั่นตามล่าความรับผิดชอบทั้งหลายตามบัญญัติในรัฐธรรมนูญที่เป็นร่างกายนี้,
ได้รัฐสภาสหรัฐมีอยู่. (But Mr. President, it is not just the
media that Trump is going after, he is going after the constitutional responsibilities
that this body, the United States Congress7 has.
And I will say it’s amazes me. It really does. How easily my Republicans
colleagues here in the Senate and in the House, are willing to surrender their constitutional
responsibilities give it over to the President Trump illegally and unconstitutionally
withheld funds that Congress has appropriated you can’t do that.)
รัฐสภามีอำนาจของกระเป๋าเงิน
เราเป็นผู้ทำการตัดสินใจ, เราคัดค้านมันได้ในที่นี่, อภิปรายได้ใหญ่โตของผู้ลงคะแนนมีมติ
เป็นเช่นสิ่งทั้งปวงทำการตัดสินใจว่าเงินทั้งหลายจะออกไปทางไหน. ประธานาธิบดีไม่ได้มีสิทธิที่จะยับยั้งงบประมาณทั้งหลายที่สภาคองเกรสได้เห็นว่าเหมาะสม.
(Congress
has the power of the purse we make a decision we argue about it here, big
debates voter as the whole thing make that decision that money goes out. The
President does not have the right to withhold funds that Congress has
appropriated.)
ทรัมป์ มีอำนาจตามกฎหมายที่จะทำลายหน่วยงานรัฐทั้งหลายซึ่งขัดรัฐธรรมนูญ
ที่สามารถทำได้เพียงแค่ เปลั่ยนแปลงหรือปฏิรูป โดยสภาคองเกรส.
คุณไม่ชอบกระทรวงการศึกษา, คุณไม่ชอบ USAID,
ไม่เป็นไร, มาที่สภาคองเกรส, บอกพวกเราว่าอะไรที่จะปฏิรูปที่คุณต้องการเห็น.
คุณไม่มีสิทธิที่จะบังคับฝ่ายเดียว, ที่จะกำจัดหน่วยงานทั้งหลายเหล่านี้เอง. (Trump has illegally an
unconstitutionally decimated agencies that can only be changed or reformed by Congress. You don’t like the Department of Education, you don’t like
USAID, fine, come to the Congress, tell us what reforms you want to see. You
don’t have the right to unilaterally, do away with these agencies.)
ทรัมป์ได้ไล่ออกสมาชิกทั้งหลายของหน่วยงานอิสระและผู้ตรวจการทั่วไปทั้งหลายนี้
ที่เขาไม่ได้มีอำนาจในการกระทำ แต่ท่านประธานที่เคารพ, มันไม่ใช่เพียงแค่สื่อมวลชน
ที่เขากำลังพยายาม. มันไม่ใช่แต่เพียงแค่อำนาจทั้งหลายของสภาคองเกรสที่เขาต้องการ.
(Trump
has fired members of independent agencies and inspectors general that he does
not have the authority to do but Mr. President, it is not just the media that
he is trying to intimidate. It is not just the powers of the Congress that he
wants.)
ในตอนนี้ในการขัดรัฐธรรมนูญอย่างน่าขุ่นเคืองและเป็นหนทางอันตรายอย่างสัมบูรณ์สุด,
เขากำลังที่จะไล่ล่าไปถึงฝ่ายตุลาการ. มุมมองของเขาก็คือว่า, คุณไม่ชอบการตัดสินใจในสิ่งผู้พิพากษาได้ตัดสิน,
คุณก็กำจัดผู้พิพากษาออกไป. คุณพยายามที่จะกล่าวหา/ถอดถอนผู้พิพากษานั้น. คุณคุกคามข่มขู่ผู้พิพากษาทั้งหลาย
เพื่อที่คุณจะได้คำพิพากษาทั้งหลายตามที่คุณต้องการ, พวกคุณก็รู้. (Now in
an absolutely outrageous unconstitutional and extraordinarily dangerous way, he
is going after the judiciary. His view is that, you don’t like a decision that
a judge renders, you get rid of the judge. You try to impeach that judge. You
intimidate judges so that you get the decisions that you want, you know.)
ผมกำลังคิดย้อนกลับไปในตอนนี้, ดังที่บางคนผู้ที่ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนโรเบิร์ต
คอร์ท. และ(I’m thinking back now, as someone who is not a supporter of
the Roberts Court8. And
I’m thinking about one of the worst Supreme Court decisions that has ever been
rendered that is Citizens United. I’ll say more about that in a moment.)
8 https://en.wikipedia.org/wiki/Roberts_Court
และผมกำลังคิดถึงเรื่องการพิพากษาของศาลสูง ที่กลับคำตัดสินคดี
โร วี.เวด. – ในเรื่องสิทธิสตรีในการทำแท้งระหว่างตั้งครรภ์, เอาสิทธิของสตรีอเมริกันที่จะควบคุมร่างกายของพวกเขาเองไป.
ในมุทมมองของผม, เรื่องเหล่านี้ไปการพิพากษาที่น่าขุนเคืองใจยิ่ง,
เป็นคำตัดสินที่ไม่เป็นความนิยมของใคร แต่มันไม่เคยบังเกิดขึ้นกับผม. เพราะว่า,
บางทีผมเป็นคนหัวเก่าและอนุรักษ์นิยม.
และผมเชื่อว่าคุณมีชีวิตอยู่ได้ด้วยกฎแห่งกฎหมายที่บอกว่า, “เฮ้! ดูที่คำพิพากษาคดีโรเบิร์ตส์ โมดสิ.
เรากำลังที่จะดำเนินการถอดถอนเขาออกจากตำแหน่งรึ? ไม่ใช่, เราพยายามที่จะเลือกตั้งประธานาธิบดีคนใหม่
ผู้ที่กำลังจมาะแต่งตั้งประธานศาลฎีกาสูงสุดคนใหม่ต่างหาก.” (And I’m thinking about the Supreme
Court9’s decision to overturn Roe. V. wade10,
taking away American women’s right to control their body. In my view these were
outrageous decisions, unpopular decisions but it never occurred to me. ‘Cause
maybe I’m an old-fashioned and conservative. And I believe that you live by the
rule of law to say, ‘hey! Look at the decision Roberts made. We’re going to
impeach him. No, we try to elect a new President who’s going to appoint new
Supreme Court justice.”)
10 https://en.wikipedia.org/wiki/Roe_v._Wade
นั่นคือระบบที่ผู้คนได้ต่อสู้และได้เสียชีวิตเพื่อที่จะปกป้อง.
แต่มันไม่ได้แค่การเคลื่อนไหวไปที่คณาธิปไตยที่กำลังสร้างความโกรธเคืองหลายล้านของคนอเมริกัน
เดโมแครตและรีพับลิกันอีกประการหนึ่ง. และมันไม่ได้เป็นเพียงการเคลื่อนไหวไปที่ลัทธิอำนาจนิยม,
ซึ่งเรากำลังมองเห็นอยู่. (That
is the system that people have fought and died to defend. But it’s not just the
movement toward oligarchy which is outraging millions of Americans Democrats
and Republicans by the way. And it’s not just the movement toward Authoritarianism,
that we are seeing.)
ผู้คนอเมริกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับมร. มัสก์ และ
13 เศรษฐีพันล้านทั้งในรัฐบาลทรัมป์ซึ่งกำลังบริหารจัดการหน่วยงานแล้วหน่วยงานเล่า.
ผู้คนอเมริกันกำลังพูดอย่างเสียงดังเท่าที่พวกเขาสามารถ
ว่าพวกเขาจะไม่ยอมรับสังคมไม่เสมอภาคทางเศรษฐกิจและความมั่งคั่ง
ที่ซึ่งผู้คนร่ำรวยที่สุดในประเทศของเรากำลังกลายเป็นรวยยิ่งขึ้น, ในขณะที่ครอบครัวชนชั้นกลาง/ชนชั้นทำงานทั้งหลายกำลังต่อสู้ดิ้นรนที่จะหาอาหารมาวางที่โต๊ะของพวกเขา. (The American people especially
with Mr. Musk and 13 billionaires in the Trump Administration running agency
after agency. The American people are saying as loudly as they can that they
will not accept a society of massive economic and wealth inequalities where the
very richest people in our country are becoming much richer, while Working
Families are struggling to put food on the table.)
ผมได้ไปมาทั่วประเทศนี้ ผมสามารถบอกพวกคุณได้, ว่าผู้คนอเมริกันได้เบื่อระอาเหนื่อยร้ากับความไม่เสมอภาคทั้งหลายเหล่านี้.
และพวกเขาต้องเศรษฐกิจที่ทำงานให้กับพวกเราทั้งหมดทุกคน, ไม่ใช่แค่ให้กับคน
1%, อย่างที่คุณก็รู้. ท่านประธานที่เคารพ, เราจัดการกับเรื่องต่างๆทั้งปวงมากมายกันในที่นี้,
ในสภาคองเกรส และท่านก็ทราบดีอย่างแท้จริงว่า ทั้งหมดนั้นคือความสำคัญไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง.
(I have gone all over this country I can tell you, that the American
people are sicked and tired of these inequalities. And they want an economy
that works for all of us, not just the 1%, you know. Mr. president, we deal
with a whole lot of stuff here in the Congress and you know virtually all it is
important in one way or another.)
แต่เรามาทำอะไรบางอย่างที่ท่านทราบดีกันอย่างยุติธรรมตามเหตุผลเถิดในวันนี้.
เรามาพยายามที่จะบอกความสัจจริงกันเถิด, ความสัจที่แท้จริงถึงว่าอะไรกำลังดำเนินไปอยู่ในสังคมของเราทุกวันนี้.
อะไรบางอย่างที่เราไม่ได้พูดถึงกันมากเหลือเกินในวุฒิสภา.
เราไม่ได้พูดคุยกันถึงมันมากเกินไปในสภาผู้แทนราษฎร.
เราไม่ได้พูดถึงมันกันอย่างมากในสื่อมวลชนทั้งหลาย. (But
let’s do something you know fairly radical today. Let’s try to tell the truth,
the real truth about what is going on in our society today. Something that we
don’t talk about too much here in the Senate. We don’t talk about it too much
in the House. We don’t talk about it too much in the corporate Media.)
แต่ความเป็นจริงคือทุกวันนี้เรามีสองอเมริกา, อเมริกาสองแตกต่างกันอย่างมาก
และในหนึ่งของอเมริกาเหล่านั้นคือ ผู้คนที่มั่งคั่งที่สุดที่ไม่มีเคยมีมันเลิศเลอกันถึงขนาดนี้,
ในประวัติศาสตร์ทั้งปวงมาของประเทศเรา, ผู้คนบนส่วนยอดไม่เคยมีมันช่างดีเลิศอย่างที่พวกเขาได้มีในทุกวันนี้.
(But
the reality is that today we have two Americas, two very, very different
Americas and in one of those Americas the wealthiest people have never ever had
it so good. In the whole history of our country, the people on top have never ever
had it so good as they have it today.)
ทุกวันนี้เรามีรายได้และความมั่งคั่งร่ำรวยที่ไม่เสมอภาคมากยิ่งขึ้นกว่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ของอเมริกา.
ตอนนี้ผมรู้ดีว่าเราไม่ได้อภิปรายถกเถียงกันถึงมัน, คุณไม่ได้เห็นมันมากนักในโทรทัศน์,
คุณไม่ได้ยินมันพูดคุยกันถึงมันในที่นี่เลย แต่ผู้คนอเมริกันไม่ได้เชื่อว่ามันเป็นการเหมาะสมแล้ว,
นั่นค่อคนสามคน หนึ่ง, สอง, สาม. มร. มัสก์, มร. เบซอส
และ มร.ซัคเคอเบิร์ก. สามคนอเมริกันผู้เป็นเจ้าของความมั่งคั่งมากยิ่งขึ้นกว่าสังคมส่วนจำนวนครึ่งล่างของคนอเมริกัน
170 ล้านคน, สามผู้เป็นเจ้าของความมั่งคั่งตัวจริงมากยิ่งกว่า
170 ล้านคน. (Today we are more income and wealth inequality than there
has ever been in the history of America. Now I know we don’t discuss it, you
don’t see it much on TV, you don’t hear it talked about here at all but the
American people do not believe that it is appropriate, that three people one,
two, three. Mr. Musk, Mr. Bezos and Mr. Zuckerburg. Three
Americans own more wealth than the bottom half of American society, a 170
million people, really three people own more wealth than 170 million people.)
ใครคนใดในที่นี้คิดว่านั่นค่อนข้างจะคลุมเครือและโดยประการนั้น,
สามผู้คนเดียวกันเหล่านั้น, สามผู้คนที่ร่ำรวยที่สุดในอเมริกาได้อยู่ที่นั่นแล้วในการปฏิญาณตนเข้ารับตำแหน่งของทรัมป์
กำลังยืนอยู่ด้านหลังของประธานาธิบดี. (Anybody
here think that is vaguely appropriate and by the way, those very same people,
three richest people in America were right there at Trump’s inaugural standing right
behind the President.)
ดังนั้น, พวกคุณต้องการจะรู้ว่าอะไรคือคณาธิปไตย,
ผมรู้ว่าบางคนสับสนอยู่ที่ข้างนอกนั่น, อะไรคือคณาธิปไตยของเรา? เอาละ,
มันเริ่มต้นออกมาเมื่อคุณมีสามผู้มั่งคั่งที่สุดในประเทศยืนอยู่ตรงนั้นด้านหลังประธษนาธิบดีเมื่อเขาได้ทำการปฏิญาณตนเข้ารับตำแหน่ง.
(So,
you want to know what oligarchy is, I know some confuse out there, what us
oligarchy? Well, it starts off when you have the three wealthiest people in the
country standing right behind the President when he gets inaugurated.)
ส่วนยอด 1%ในประเทศของเราตอนนี้เป็นเจ้าของความมั่งคั่งมากยิ่งกว่าคนตอนก้นล่าง
90%. CEOทั้งหลายทำเงินได้มากกว่า
300 เท่าของค่าเฉลี่ยคนทำงานของพวกเขา. และปแทบไม่น่าเชื่อได้, เงินเฟ้อจริงๆได้บังเกิ
ดขึ้นสำหกรับแรงงานค่าจ้างในทุกวันนี้, แรงงานอเมริกัน ถ้าคุณสามารถเชื่อมันได้.
แทนที่จะเป็นเช่นนั้นกับการเพิ่มขึ้นมหึมากับแรงงานผู้ผลิต กลับลดลงต่ำไปในทุกวันนี้ยิ่งกว่าเมื่อ
52 ปีก่อน. (The top 1% in our country now own more wealth than the
bottom 90%. CEOs make 300 times more than their average worker. And
unbelievably real inflation accounted for wages today, the American worker if
you can believe it. Despite a massive increase in worker productivity is lower
today than it was 52 years ago.)
และในช่วงระยะเวลาที่ว่านี้, มีเงิน 75 ล้านล้านดอลลาร์ซึ่งได้เปลี่ยนถ่ายไปจากก้นล่าง
90% นั้นขึ้นไปยังส่วนยอด 1%. นั่นเป็นยความจริงของเศรษฐกิจอเมริกันในทุกวันนี้
อละคุณรู้อะไรมั้ย, บางที่เราอาจจะได้พูดคุยถึงมันกัน. (And during that
period, there was a $75 trillion transfer of wealth that went from the bottom
90% to the top 1%. That is the reality of the American economy today and you
know what, maybe we might to be talking about that.)
และในอเมริกาของเราในทุกวันนี้ในส่วนยอดของคนอเมริกัน
1%
ได้แยกกันขาดและถูกกีดกันออกไปจากส่วนที่เหลือของประเทศ. คุณคิดว่าพวกเขาได้มาขึ้นรถใต้ดินเพื่อไปทำงานกับเรารึ?
คิดว่าพวกเขานั่งติดอยู่ในการจราจรเป็นหลายชั่วโมงพยายามที่จะไปทำงานรึ?
ไม่ในกรณีนี้แน่. (And in our America today in that top America that
one America the 1% are completely separated and isolated from the rest of the
country. You think they get on a subway to get to work, think they sit in a
traffic jam for an hour trying to get to work, not the case.)
พวกเขาบินไปรอบๆในเครื่องบินเจ็ททั้งหลายและเฮลิคอปเตอร์ทั้งหลายที่พวกเขาเป็นเจ้าของ.
พวกเขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ทั้งหลายของพวกเขาในชุมชนทั้งหลายที่มีประตูรั้วปิดขวางของพวกเขา.
พวกดเขามีพี่เลี้ยงคอยดูแลลูกๆเล็กๆทั้งหลายของพวกเขา.
พวกเขาไม่ได้วิตกกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพเด็กๆ. และพวกเขาส่งลูกๆทั้งหลายของเราไปยังโรงเรียนและมหาวิทยาลัยเอกชนที่ดีที่สุดทั้งหลาย. (They fly around in the jets and
the helicopters that they own. They live in THEIR mansions all over the world
in their gated communities. They have nannies takin care of their babies. They
don’t worry about the cost of the child care. And they send their kids to the
best private schools and colleges.)
บางครั้งการพักผ่อนวันหยุดของพวกเขาไม่ได้อยู่ตามโมเต็ลข้างทาง,
ไม่ดิ้ยู่ที่ในอุทยานแห่งชาติที่เกาะส่วนตัวที่พวกเขามี.
และกับในโอกาสนั้นสำหรับผู้ที่ร่ำรวยมากๆที่สุดที่อาจจะออกมาบ้างเพื่อความสนุกสนานของพวกเขา.
บางทีพวกเขาจะใช้จ่ายสองสามล้านดอลลาร์บินขึ้นไปในอวกาศ
ในหนึ่งในยานอวกาศของพวกเขาเองทั้งหลาย, ฟังดูน่าสนุก. (Sometimes
their vacation not in the motel six, not in a national park but on the very own
islands that they have. And on occasion for the very, very richest just to have
for a kick have a little bit of fun. Maybe they’ll spend a few million dollars
flying off into space in one of their own spaceships, sounds like fun.)
แต่มันไม่ได้เป็นแค่เพียงรายได้ก้อนมหึมาและความมั่งคั่งที่ไม่เสมอภาคที่เรากำลังจัดการกันกับวันนี้.
เราได้เน้นหนักในความเป็นเจ้าของยิ่งขึ้นกว่าที่เคยมีมาก่อน, ขณะที่กำไรทั้งหลายบนวอลล์
สตรีท และบริษัทอเมริกาทั้งหลาย มองความเต็มอุ้งมือของบริษัทยักษ์ใหญ่ซึ่งเป็นผู้นำมีอิทธิพลแต่ละภาคส่วนแต่ละภาคส่วน
ไม่ว่าจะเป็นภาคการเกษตร, การขนส่ง, สื่อ, การเงิน, บริการ
ฯลฯ, ฯลฯ, ฯลฯ. (But it
is not just income massive income and wealth inequality that we’re dealing with
today. We have more concentration of ownership than ever before, while the profits
on Wall Street and corporate America saw a handful of giant corporations
dominate sector after sector whether agriculture transportation media financial
services etc., etc., etc.)
จำนวนเล็กน้อยของบริษัทมหึมา, บริษัทนานาชาติภาคส่วนผู้นำแต่ละภาคส่วนเศรษฐกิจ.
ดังผลที่ปรากฏ, เพ่งเน้นที่ความเป็นเจ้าของ, พวกเขาสามารถที่จะคิดเงินเอากับคนอเมริกันในราคาทั้งหลายที่สูงสำหรับสินค้าและบริหการทั้งหลายที่เราจำเป็นต้องการ.
(Small
number of huge corporations international corporations dominating sector after
sector. As a result, concentration of ownership, they are able to charge the
American people high prices for the goods and services we
need.)
ท่านประธานที่เคารพ,
เราไม่ได้พูดคุยถึงมันมากนัก, บางทีเราควรที่จะทำแต่มีสามกิจการวอลล์ สตรีท,
แบล็ค ร็อค, แวนการ์ด และสเตท สตรีท.
นั่นประสมประสานกันเป็นผู้ถือหุ้นหลักใน 95% ของบรรษัททั้งหลาสยของเรา.
เข้าใจตรงนั้นนะ. สามกิจการในวอลล์สตรีท. สามผู้ถือหุ้นใหญ่
95%ชองบรรษัทอเมริกันทั้งหลาย. (Mr.
President, we don’t talk about it too much, maybe we should but there are three
Wall Street firms, Black Rock, Vanguard and State Street. That combined are the major stockholders in 95% of our corporations. Got
that. Three Wall Street firms. Three are the major stockholders in 95% of
American corporations.)
ดังนั้น, ท่านประธานที่เคารพ, นั่นคือหนึ่งในผู้คนอเมริกาบนส่วนยอดกำลังเป็นปรากฏการณ์อย่างดี.
ไม่เพียงแค่ที่พวกเขามีอำนาจทางเศรษฐกิจเท่านั้น, พวกเขามีอำนาจทางการเมืองมหึมา,
นั่นคืออะไรที่กำลังเป็นอยู่ที่นั้น. พวกเขามีชีวิตเยี่ยงพระราชาทั้งหลายซึ่งเป็นหนึ่งอเมริกา,
แต่ก็ยังมีอเริกาอีกหนึ่งอย่างอีก และนั่นคืออเมริกาอื่น 60%ของผู้คนของเราที่กำลังมีชีวิตกับเช็คค่าจ้างสัปดาห์ต่อสัปดาห์
และหลายล้านของคนทำงานทั้งหลายจากปลายสุดหนึ่งของประเทศนี้ไปยังอีกอันอื่นที่กำลังพยายามที่จะรอดชีวิตกับค่าแรงอันแสนการอดอยาก.
(So, Mr. President that is one America people on top doing phenomenally
well. Not only do they have economic power, they have enormous political power,
that’s what’s going on there. They live like kings that’s
one America but there is another America and in that other America 60% of our
people are living paycheck to paycheck and millions of workers from one end of
this country to the other are try to survive on starvation wages.)
และไม่เหมือนโดนัลด์ ทรัมป์, ผปมได้เติบโตมาในครอบครัวที่มีชีวิตอยู่กับเช็คค่าจ้างใบต่อใบ
และผมรู้ถึงความกระวนกระวานวิตกชองแม่ของผมและพ่อของผมกับการอาศัยอยู่ในอพาร์ตเม้นท์เช่า.
ว่าเราจะสามารถจ่ายสิ่งนี้ที่คุณซื้อนี้ได้ หรือทำไมคุณต้องซื้อสิ่งนี้?
และนั่นคือเรื่องราวที่กำลังเข้ามาแทนที่เกิดขึ้นไปทั่วทั้งอเมริกา. (And
unlike Donald Thump, I grew in a family that lived
paycheck to paycheck and I know the anxieties that my mom and dad have living
in a rent control apartment. Can we afford to buy this why did you buy that?
And that’s the story taking place all over America.)
การมีชีวิตอยู่กับเช็คค่าจ้างใบต่อใบหมายความว่าอะไร? มันหมายความว่าในแต่ละวัน,
หลายล้านของคนอเมริกันวิตกกังวลอยู่ว่าพวกเขากำลังจะจ่ายค่าเช่าที่พักอาศัยของพวกเขา
หรือค่าจำนองบ้านของพวกเขาได้หรือไม่ ในทั่วทั้งประเทศ, ค่าเช่าที่พุ่งขึ้นท้องฟ้าไปปานจรวด.
และผู้คนทั้งหลายกำลังสงสัยใจว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้น, ได้เกิดอะไรขึ้น? (What does living paycheck to
paycheck mean? It means that every single day, millions of Americans worry
about how they’re going to pay their rent or their mortgage all over the country,
rents are skyrocketing. And people are wondering what happens, what happens?)
กับผมและลูกๆของผม, ถ้าค่าเช่าบ้านมันขึ้นไปถึง 20% และผมไม่สามารถจะจ่ายมันได้, ผมจะไปอยู่ที่ไหน? ผมต้องเอาลูกๆของผมออกจากโรงเรียนไหม?
ตรงไหนผมถูกเอาไปใส่ไว้ในฉากจำลองของเหตุกรณีเลวร้าย, ผมไปอาศัยอยู่ในรถรึ? เรามาทำให้แน่ชัดกันว่ามีผู้คนผู้กำลังทำงานอยู่ในทุกวันนี้ผู้กำลังที่อาศัยอยู่ในตอนหลังรถยนต์ทั้งหลายของพวกเขา.
(To me and my kids if rents go up by 20% and I can’t afford it, where
do I live? Do I have to take my kid out of school? Where do I put in worse-case scenario, do I live in my car? Let’s be clear there are
people who are working today who are living in the back of their cars.)
ผมจะจ่ายค่าดูแลรักษาลูกๆอย่างไร? เมื่อได้พูดถึงตำรวจรายหนึ่ง,
คนเมื่อวันก่อน, เจ้าหน้าที่ตำรวจรายหนึ่งใช้จ่ายเงิน 20,000
ดอลลาร์ต่อปีสำหรับการดูแลรักษาสุขภาพลูกๆ? ผมจะซื้ออาหารที่ดีเหมาะสมสำหรับลูกๆผมได้อย่างไรเมื่อราคาของชำได้เลยพ้นไปจากตาราง?
อะไรไรจะเกิดขึ้นถ้าผมป่วย หรือว่าลูกของผมป่วย หรือแม่ของผมป่วย? (How do
I pay for child-care? Talked about a cop, a guy the other day, a police officer
spending $20,000 a year for child-care? How do I buy decent food for my kids
when the price of groceries is off the charts? What happen if I get sick or my
kid gets sick or my mother gets sick?)
และผมได้รับการหักภาษีลดหย่อน 12,000 ดอลลาร์ และผมก็ไม่สามารถจะมีเงินพอจะไปหาแพทย์ได้?
แล้วในสิ้นเดือนนี้ ผมก็ต้องชำระหนี้จากการใช้บัตรเครดิตอย่างไรล่ะ? ถึงแม้ว่าผมกำลังโดนคิดอัตราดอกเบี้ยถึง
20 หรือ 30% , โดยบริษัทบัตรเครดิตที่มีผู้ใช้บริการมาก.
ผู้คนกำลังวิตกกังวลเกี่ยวกับสิ่งง่ายๆว่าอะไรบังเกิดขึ้นว่า ถ้ารถของผมพังลงและคนที่อู่ซ่อมบอกว่ามันต้องเสียค่าซ่อม
1,000 ดอลลาร์ และผมไม่มีเงิน 1,000 ดอลลาร์ที่ในธนาคาร. และถ้าผมไม่มีรถ,
ผมจะไปทำงานได้อย่างไร? และถ้าผมไม่ได้ไปทำงาน ผมจะมีรายได้ได้อย่างไร?
และถ้าผมไม่มีรายได้, แล้วผมจะดูแลครอบครัวของผมได้อย่างไร? (And I got
a $12,000 deductible and I can’t afford to go to the doctor? How is the end of the
month am I going to pay my credit card bill? Even though I am being charted 20 or
30% interest rates, by the userous credit card companies. People are worrying
about simple things what happens if my car breaks down and the guys at repair
shop say it’s going to cost $1,000 and I don’t have $1,000 in the bank. And if
I don’t have a car, how do I get to work? And if I don’t get to work? how do I
have an income? And if I don’t have an income, how do I take care of my family.)
เหล่านั้นคือวิกฤตการณ์ทั้งหลายที่คนอเมริกันหลายล้านกำลังประสบอยู่ในทุกวันนี้.
แต่มันไม่ใช่เพียงแค่คนอเมริกันวัยทำงานฐ
ทุกวันนี้ในประเทศเราครึ่งหนึ่งคือคนทำงานวัยมีอายุมากกว่า, คนทำงานวัยมีอายุกว่าทั้งหลายนี้ไม่มีอะไรเลยในธนาคารเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับการเกษียณ.
และพวกเขากำลังเฝ้าดูโทรทัศน์แล้วพวกเขาก็พูดว่า, “ตกรถโดนไล่ออก, แรงงานประกันสังคม
และวิตกกังวลอย่างแท้จริงไม่รู้ว่าประกันสังคมยังจะมีอย่าเพื่อเขาหรือไม่.” (Those
are the crises that millions of Americans are experiencing today. But it’s not
just working age Americans, today in our country half of older workers, old
workers have nothing in the bank as they face retirement.
And they’re watching Tv and they’re saying “Miss the Bus firing, social
security workers and actually worrying whether the Social Security will be
there for them.”
และก็ไม่ใช่เพียงแค่แรงงานสูงวัยกว่าที่ไม่มีอะไรในธนาคารสงสัยอยู่ในใจว่ากำลังเกิดอะไร,
เมื่อพวกเขาเกษียณ 22% ของผู้อาวุโสก็กำลังพยายามจะมีชีวิตอยู่รอดกับ
15,000 ดอลลาร์ต่อปี. ผมกล้าท้าใครคนใดก็ได้ในประเทศนี้. ให้ตามลำพังคนเดียวด้วย,
ใครบางคนผู้ที่ขรา, ผู้ที่จำเป็นต้องการการดูแลสุขภาพ,
จำเป็นต้องการเก็บรักษาบ้านเอาไว้ให้อุ่น, พยายามที่จะอยู่รอดด้วย
15,000 ดอลลาร์ต่อปี. และก็มีผู้คนที่นี่อีกประการหนึ่งซึ่งกำลังพูดคุยกันถึงการตัดงบประมาณระบบประกันสังคม. (And it’s not just older workers
with nothing in the bank wondering what happens, when they retire 22% of
seniors are trying to survive on $15,000 a year. I dare anybody in this country.
Let alone somebody who’s old, who needs healthcare, needs to keep the house,
warm try to survive on $15,000 a year. And there are people here by the way
talking about cutting Social Security.)
ท่านประธานที่เคารพ,
มันไม่ใช่แค่เรื่องความไม่เสมอภาคทางรายได้และมั่งคั่ง. มันเกี่ยวกับระบบดูแลสุขภาพ
ที่ทุกคนในประชาชาติเข้าใจ, ว่าได้พังพินาศแล้ว, ใช้การไม่ได้ตามหน้าที่และแพงเกินไป.
ผมได้ยินเพื่อนๆรัพับลิกัน, คุณรู้มั้ย, ผมไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนในทุกวันนี้,
กำลังต้องการจะทำลายACA- รัฐบัญญัติคุ้มครองผู้ป่วยและบริบาลผู้พิการ.
และเพื่อนเดโมแครตของผมบอกว่า, “โอ้, เราต้องปกป้อง ACA, เจ้าACA ได้พังแล้ว.” (Mr. president,
it is not just about income and wealth inequality. It is about a health care
system which everyone in the nation understands, is broken, is dysfunctional
and is outrageously expensive. I hear my Republican friends, you know, I don’t
know where they are today, wanting to destroy the ACA11. And my
Democrat friends say, “Oh, we got to defend the ACA, ACA is broken.”)
มันใช้การไม่ได้ในมลรัฐของผม; ค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพกำลังขึ้นไป
10 – 15%. ในอเมริกาทุกวันนี้คุณมี 85 ล้านผู้คนที่ไม่มีประกันหรืออยู่ภายใต้ระบบประกันสุขภาพ,
ทุกวันนี้ไม่ได้ทำอะไรที่สังคมปกติควรจะทำกัน, รับประกันการดูแลสุขภาพรักษาพยาบาลให้กับผู้คนทั้งหมดในวิถีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ.
บาวงอย่างที่ในหนทางที่ประชาชาติหลักใหญ่อื่นๆบนโลกนี้ได้บริหารจัดการทำกัน. (It
doesn’t work my state; the cost of healthcare is going up 10 - 15%. in America
today you got 85 million people uninsured or underinsured function of the
healthcare system today is not to do what a sane society would do, guarantee
healthcare to all people in a cost-effective way. Something which by the way every
other major nation on earth manages to do.)
หน้าที่ประโยชน์ของระบบของเราดังที่ทุกคนรู้กันดีคือการที่จะทำเงินหลายพันล้านดอลลาร์เป็นกำไรให้กับบริษัทประกันสุขภาพและบริษัทยาทั้งหลาย.
ดังนั้น, ผมพูดกับเพื่อนๆเดโมแคตทั้งหลายของผมว่า, มันไม่ดีพอเลยที่จะแค่ปกป้องรัฐบัญญัติคุ้มครองผู้ป่วยและบริบาลผู้พิการ.
มันเป็นระบบที่พังพินาศแล้ว. (The function of our system as everybody
knows to make billions of dollars in profits for the insurance companies and
the drug companies. So, I say to my Democratic friends, it’s not good enough to
defend the Affordable Care Act. It’s a broken system.)
คุณต้องมีความกล้าหาญทั้งหลายที่จะยืนขึ้นมาและยินยอมให้เราที่จะทำอะไรเหมือนทุกประชาชาติหลักใหญ่ได้ทำการรับประกันการดูแลสุขภาพต่อผู้คนทั้งหมดเป็นเช่นสิทธิของความเป็นมนุษย์.
ไม่ยินยอมให้บริษัทยาทั้งหลายและบริษัทประกันทั้งหลายที่จะทำกำไรมหึมากันทุกปี.
(You
got to have the guts to stand up and allow us to do what every other major
nation does guarantee health care to all people as a human right. Not allow the
drug companies and the insurance companies to make massive profits every year.)
และท่านประธานที่เคารพ, ผมต้องการที่จะลงไปที่ประเด็นวาระซึ่งเป็นไปตามความเป็นจริง.
ไม่มีการถกเถียง. แต่ผมคิดว่ามันเป้นความสำคัญอย่างใหญ่หลวง
และมันพูดห่าเหวกันอย่างมากเกี่ยวกับอะไรที่กำลังดำเนินไปแอยู่ในสังคมของเราในทุกวันนี้.
(And
Mr. president, I want to touch on an issue that gets virtually. No discussion.
But I think it is enormously important and it says a hell of a lot about what’s
going on in our society today.)
ในอเมริกาอ้างอิงจากการศึกษาของนานาชาติทั้งหลาย, อายุขัยเฉลี่ยของเราว่านานเท่าไหร่ที่เราจะมีชีวิตอยู่เป็นผู้คนนั้นได้ราว
4 ปีต่ำกว่าประเทศอื่นๆ, ส่วนใหญ่คือประเทศในยุโรปทั้งหลายซึ่งผู้คนมีชีวิตอยู่ที่นั้นยาวนานกว่า,
ที่มีชีวิตในญี่ปุ่นซี่งยาวนานกว่าซึ่งแม้กระทั่งว่ายาวนานกว่าผู้คนในยุโรป.
(In
America according to international studies, our life expectancy12
how
long we live as a people is about 4 years lower than other countries, most European countries live people there live longer live
Japan they live, even more longer lives than in Europe.)
ดังนั้น, คำถามหมายเลยหนึ่ง, ทำไมนั่นถึงกำลังบังเกิดขึ้น?
เราใช้จ่าย 14,000ดอลลาร์ต่อปีต่อหนึ่งคนกับการดูแลสุขภาพ
ที่เกือบเป็นสองเท่ากับอะไรที่ประเทศอื่นใดก็ตามใช้จ่ายในการนี้. และกระนั้นผู้คนทั่วโลกก็ยังมีอายุขัยเฉลี่ยมากกว่า
4 ปี ในอะไรที่เราทำ. (So, question number one, why is that
happening? We spend $14,000 a year per person on health
care almost double what any other country spends. And yet people around the world
are living on average 4 years longer than we do.)
แต่นี่คือความจริงอันอัปลักษณ์กระทั่งเลวร้ายยิ่งไปกว่านั้น,
และนั่นก็คือว่าในประเทศนี้บนค่าเฉลี่ยถ้าเราเป็นบุคคลชนชั้นกลาง/ ชนชั้นทำงาน,
เราจะมีชีวิตสั้นกว่า 7 ปี ถ้าเทียบกับผู้คนส่วยบนยอด 1%. ถ้าคุณคือชนชั้นกลาง, ชีวิตของคุณจะสั้นกว่าชนชั้นมั่งคั่ง 7
ปี. พูดอีกอย่างก็คือ, การเป็นคนจนหรือคนทำงานชนชั้นกลางในอเมริกาทุกวันนี้
คือการถูกลงโทษประหารชีวิต. (But here is the really ugly fact even worse
than that, and that is that in this country on average if you are a working-class
person, you will live seven years shorter lives than if you’re in the top 1%.
If you’re a working-class person your life will be seven years shorter than if
you are wealthy. In other words, being poor or working-class in America today amounts
to a death sentence.)
ท่านประธานที่เคารพ,
มันไม่ใช่แต่เพียงแค่ระบบการดูแลสุขภาพที่ล้มดเหลว, เราต้องถามตัวเราเองในคำถามง่ายๆ
และต่อการยบรอิหารจัดการของไบเดนซึ่งได้เริ่มต้นเคลื่อนไหวไปในทิศทางนี้.
และนั่นคือทำไมว่าเรากำลังมีชีวิตอยู่ในประชาชาติที่ใครคนหนึ่งจากใน 4 ของผู้คน
ไม่สามารถที่จะจ่ายให้กับยาที่สั่งโดยแพทย์ และค่าแนะนำโดยแพทย์ทั้งหลายของเขา,
ทำไมเราในบางกรณีต้องจ่ายถึง10 เท่ามากกว่าเพื่อนบ้านของเราในเรื่องเดียวกันนี้ ที่อยู่ในแคนาดาหรือยุโรป.
(Mr.
president, it’s not only a broken health care system, we have got to ask
ourselves a simple question and the Biden Administration began a little bit of
movement in this direction. And that is why are we living in a nation where one
out of 4 people can’t even afford the prescription drug their doctors prescribe,
why are we in some cases paying 10 times more than our neighbors in Canada or
in Europe.)
นั่นมันบังเกิดขึ้นได้อย่างไร, ลคำตอบก็คือ, แน่นอนว่า,
ต้องเกี่ยวกับความตะกละของบรรดาอุตสาหกรรมยารักษาโรคทั้งหลาย.
และอำนาจของพวกนั้นในที่ตรงนี้, ทั้งหมดของการมีส่วนร่วมในเงินรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งที่พวกเขาได้ทำ
ที่ได้กีดกันเราไม่ให้ต่อรองราคาเหล่านั้นได้. (How does that happen, and the
answer, of course, has to do with greed of the pharmaceutical industry. And
their power right here all of the campaign contributions that they make which
has prevented us from negotiating prices.)
แต่มันไม่ใช่แค่การดูแลสุขภาพหรือการจ่ายยาตามคำสั่งแพทย์
เมื่อเรามองที่อะไรซึ่งกำลังดำเนินอยู่ในอเมริกา, ในเวอร์มอนท์ และทั่วทั้งประเทศนี้,
เรามีวิกฤตการณ์ใหญ่ด้านที่อยู่อาศัยด้วย. ที่นี่เราคือประเทศที่ร่ำรวยที่สุดบนโลก,
มี 800,000 ผู้คนออกมานอนบนถนนทั้งหลาย. และ 20 ล้านผู้คนกำลังใช้จ่ายเงินกว่า 50% ของรายได้อันจำกัดของพวกเขาไปกับที่อยู่อาศัย.
คุณจินตนาการเรื่องนี้ออกไหม? (But
it’s not just health care or prescription drugs when we look at what’s going on
in America, in Vermont and throughout this country, we have a major housing
crisis. Here we are the richest country on Earth, 800,000 people sleep out on
the streets. And 20 million people are spending more than 50% of their limited
income on housing. Can you imagine that?)
คุณคือคนทำงานชนชั้นกลางที่ใช้จ่าย 50%ของรายได้ไปกับที่อยู่อาศัย, แล้วคุณจะมีเงินที่จะทำอะไรอื่นได้อย่างไร? และราคาบ้านอยู่อาศัยก็กำลังคำรามลั่น.
อย่าบอกผมครับท่านประธานว่าในประชาชาติที่สามีรถใช้จ่ายเงิน
ล้านล้านดอลลาร์กับการทหาร. ประชาชาติที่ตัดลดภาษีมหาศาลให้กับคนร่ำรวยที่เราไม่สามารถสร้างเป็นล้านๆหน่วยที่อยู่อาศัยที่เราจำเป็นต้องการกันอย่างสิ้นหวังได้.
(You’re a working person spending 50% of your income on housing, how
do you have money to do anything else? And the cost of housing is soaring. Do
not tell me Mr. president that in a nation which could spend a trillion dollars
on the military. A nation that gives massive tax breaks to the rich that we
cannot build the millions of units of housing that we desperately need.)
ดังนั้น, ท่านประธาน ทำไมทั้งหมดนี้กำลังบังเกิดขึ้น? ทำไมระบบดูแลสุขภาพของเราพังพินาศ?
การจ่ายซื้อยาสั่งตามใบสั่งแพทย์นั่นก็เป็นสิ่งที่แพงมากที่สุดในโลก. ระบบเคหะการ,
ระบบการศึกษาในความเดือดร้อนเป็นสองเท่าได้พูดคุยกันถึงนักการศึกษาทั้งหลายกันในเวอร์มอนท์,
ทั่วทั้งประเทศกัน, พูดคุยกันกับเมื่อวันก่อนกับอาจารย์ใหญ่ พวกเขากำลังเริ่มต้นเงินเดือนกันที่โรงเรียนรัฐ
32,000 ดอลลาร์ต่อปี. แต่อย่าไปห่วง, พวกเขาไม่สามารถจ่ายที่จะรับผู้คนอื่นอีก,
เพราะว่าพวกเข้าไม่สามารถจ่ายค่าบ้านอยู่อาศัยได้ในชุมชนนั้น. ทำไมเราไม่ปล่อยให้การศึกษาจมลงไปยังระดับที่มันมีได้ล่ะ?
(So,
Mr. president why is all of this happening? Why do we have a health care system
broken? A prescription drugs that are the most expensive in the world. A
housing system, education in deep trouble talked to educators in Vermont, all
over the country, talked to a principal the other day from Vermont, they’re
starting salary at a public school $32,000 a year. But don’t worry they can’t
afford to even bring people in because they can’t afford the housing in the
community. Why have we let education sink to the level that it has?)
ดังนั้น, ผมคิดว่าเส้นล่างสุดของเรื่องทั้งหมดนี้,
คือผู้คนอเมริกันผมคิดว่ากำลังจับตามองอยู่ และมร. มัสก์,
ผมต้องขอบคุณเขาเพราะว่าเขาได้ทำมันให้เห็นได้อย่างกระจ่างชัดมาก.
เรากำลังมีชีวิตอยู่ในสังคมรูปแบบคณาธิปไตย. ถ้าใครคนใดข้างนอกนั่นคิดว่า
มร. มัสก์กำลังวิ่งไปทั่วออกมาจากความดีงามของหัวใจของเขา,
พยายามที่จะสร้างรัฐบาลของเราให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น, คุณไม่มีไม่รู้เบาะแสใดเลยว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่.
(So, I think the bottom line of
all this, is the Americans people I think are catching on and Mr. Musk, I must
thank him because he has made it very clear. We are living
in an oligarchic form of society. If anybody out there
think that Mr. Musk running around out of the goodness of his heart trying to
make our government more efficient, you have not a clue as to what going on.)
อะไรที่คนเหล่านี้ต้องการที่จะทำคือทำลายอย่างแท้จริงในทุกโครงการรัฐที่มีผลกระแทกต่อการมีชีวิตที่ดีของชนชั้นทำงาน/
ชนชั้นกลาง, ระบบประกันสังคม, ระบบดูแลสุขภาพ, ไปรษณีย์,
การศึกษาของรัฐ, คุณเอ่ยชื่อมันมาได้เลย. ดังนั้น, พวกเขาสามารถที่จะตัดลดภาษีก้อนมหึมาให้กับเศรษฐีตัวจริงที่สร้างรัฐบาลนี้ขึ้นมาได้.
ดังนั้น, ด้วยความด้อยประสิทธิภาพลงนี้ก็จะทำให้เพิ่มขีดความสามารถของบรรดาบริษัทห้างหุ้นส่วนทั้งหลายที่จะเข้ามาและแปรรูปเป็นเอกชนทุกอย่าง
นั่นคือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่. (What these guys want to do is
destroy virtually every federal program that impact the well-being of working
people, social security, Medicare, postal service, public education, you name
it. So, they can get huge tax breaks for the rich and
eventually make government. So, inefficient that they will
have the ability as large corporations to come in and privatize everything that
is going on.)
ดังนั้นเอง, ท่านประธานที่เคารพ,
นี้คือช่วงเวลาสำคัญในการที่จะพลิกวิกฤตการณ์ในประวัติศาสตร์อเมริกา และผมสัมผัสรู้สึกได้ว่า
ผู้คนอเมริกันได้มีมันขึ้นอยู่กับในที่นี้. พวกเขาได้พร้อมที่จะต่อสู้กลับคืน; พวกเขาไม่ได้ต้องการรัฐบาลซึ่งบริหารจัดการโดยเศรษฐีพันล้านทั้งหลาย
ผู้ซึ่งได้มันไปทั้งหมดตามความตะกละโลภที่ไม่มีการควบคุมได้. (So, Mr.
president, this is a pivotal moment in American history and I sense that the
American people have had it up to here. They are prepared to fight back; they
do not want a government run by billionaires who have it all whose greed is
uncontrollable.
คุณรู้มั้ย, ที่ในเวอร์มอนท์ และผมคิดกันมากมายในเรื่องประเทศนี้ปันญหาที่ร้ายแรงกับการเสพย์ติด,
ด้วยยาทั้งหลาย, ผู้คนที่ดื่มอัลกอฮอลมากเกินไป, ผู้คนที่สูบบุหรี่มากมายเกินไป. แต่รูปแบบที่เลวร้ายที่สุดของการเสพย์ติดที่ประเทศนี้เผชิญหน้าเราอยู่ในตอนนีเก็คือ
ความตะกละโลภของ คณาธิปไตย.(You know, in Vermont and I think
a lot of this country, serious problem with addiction, with drugs people
drinking too much alcohol people smoking too many cigarettes. But the worst
form of addiction that this country now faces us the greed of the oligarchy.)
คุณอาจคิดว่านั่นถ้าคุณมีสัก 10 – 20 พันล้านดอลลาร์,
มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว. คุณรู้มั้ย, ประเภทของความเพียงพอที่จะทำให้ครอบครัวมีชีวิตอยู่ได้สำหรับชนรุ่นต่อไปอีก
20 รุ่น, แต่มันไม่ใช่เช่นนั้น. เพราะไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตาม,
ไม่ว่าจะโดยเหตุผลบีบบังคับใดที่พวกเขามี, คนทั้งหลายเหล่านี้ต้องการมากยิ่งขึ้นและมากขึ้นและมาขึ้นไปอีก,
และพวกเขาได้พร้อมที่จะทำลายประกันสังคม, การดูแลสุขภาพผู้ชรา, โครงงานโภชนาการสำหรับผู้หิวโหย,
เพื่อที่พวกเขาจะได้มากยิ่งขึ้น. นั่นสำหรับผมแล้วคือความน่ารังเกียจยิ่งนัก. (You might think that if you had
10-20 billion dollars, it would be enough. You know, kind of enough to let the
family live for the next 20 generations, but it’s not. For whatever reason,
whatever compulsive reason they have, these guys want more and more and more,
and they prepared to destroy Social Security, Medicare, Nutrition Programs for
hungry people in order to get even more. That to me is disgusting.)
ดังนั้น, ท่านประธานที่เคารพ,
เรากำลังอยู่ในชั่วขณะของการพลิกผันวิกฤตการณ์ในประวัติศาสตร์อเมริกา.
แต่ได้เป็นไปทั่วทั้งหมดของประเทศ หรือมากมายหลายภาคส่วนของประเทศนี้
ที่ผมมั่นใจอย่างยิ่งว่าผู้คนอเมริกันและผมไม่ได้พูดถึงแค่คนเดโมแครตผู้ที่มีส่วนรู้เห็นในปัญหาทั้งหลาย
ที่เรามีในตอนนี้เช่นเดียวกับคนรีพับลิกัน. (So,
Mr. president, we are at a pivotal moment in American history. But having been
all over this country or many parts of this country I am absolutely confident that
the American people and I’m not just talking about Democrats who are as complicit
in the problems that we have right now as our Republicans.)
เพราะว่าเรามีระบบสองพรรคการเมือง ที่โดยพื้นฐานทุจริต.
คุณมีมร. มัสก์อยู่เหนือด้านฝั่งพรรครีพับลิกันกำลังบอกกับรีพับลิกันรายใดที่หาญกล้าที่จะยืนขึ้นมาและต่อต้านขัดขืนระเบียบวาระของทรัมป์นี้,
ว่าเรากำลังพิจารณาคัดเลือกผู้สมัครขั้นต้นกับคุณ. และทางด้านเดโมแครต พวกคุณก็มีอภิมหาPAC
กำลังบอกพวกคุณว่า ถ้าคุณลุกขึ้นมายืนหยัดเพื่อชนชั้นทำงาน/ ชนชั้นทำงานล่ะก็,
คุณเจอเรื่องเดือดร้อนด้วยเช่นกัน. (Because we got a two-party
system which is basically corrupt. You got Mr. Musk over on the Republican side
saying to any Republican who dares to stand up and defy the Trump Agenda, we
are going to primary you. And the Democratic side you got a PAC and you got
other super PACs saying you stand up for working people you’re in trouble as
well.)
เรามีระบบการเงินรณรงค์เลือกตั้งที่ทุจริต ที่ซึ่งเศรษฐีพันล้านทั้งหลายสามารถที่จะซื้อการเลือกตั้งทั้งหลายได้.
และนั่นคือทำไมผู้คนทั่วทั้งหมดของประเทศนี้กำลังไม่มีความสุขกับระบบสองพรรคการเมืองของเรานี้,
ทั้งพรรครีพับลิกันและพรรคเดโมแครต. (We
have a corrupt campaign finance system in which billionaires are able to buy
elections. And that’s why all over this country people are not happy with our
two-party system, the Republicans and the Democrats.)
ดังนั้น, ท่านประธานที่เคารพ,
ในชั่วขณะพลิกผันของวิกฤตการณ์ในประวัติศาสตร์อเมริกา แต่เราก็ได้มีชั่วขณะยุ่งยากเช่นนี้กันมาก่อน.
และผมเชื่อมั่นจากก้นล่างของหัวใจผม, ว่าถ้าเราลุกขึ้นยืนหยัดด้วยกัน
และเราไม่ยินยอมให้พวกขวาสุดโต่ง ที่จะมาแบ่งแยกเราขึ้นมาได้, ไม่ว่าในเรื่องสีผิวของเรา
หรือศาสนาของเรา หรือที่เกิดของเรา หรือความหลากหลายทางเพศของเรา.
(So, Mr. President, this is a
pivotal moment in American history but we have had difficult moments before.
And I am confident from the bottom of my heart, that if we stand together and
we do not allow some right-wing extremists to divide us up by the color of our
skin or our religion or where we were born or our sexual orientation.)
ถ้าเรายืนหยัดร่วมกัน เราก็สามารถรักษาประเทศนี้ให้รอดพ้นได้.
เราสามารถเอาชนะคณาธิปไตย. เราสามารถเอาชนะการเคลื่อนไปสู่ลัทธิอำนาจนิยม.
และในความสัจจริงแล้ว, เราสามารถที่จะสร้างสรรค์เศรษฐกิจและรัฐบาล ที่ทำงานให้กับพวกเราทุกคน
ไม่ใช่แค่เพียงคนไม่กี่คน.(If stand together we can save this
country. We can defeat oligarchy. We can defeat the movement toward
Authoritarianism. And in fac we can create an economy and government that works
for all not just a few.)
ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับ,
ท่านประธาน.(Thank you very much, Mr. president.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น