ริชาร์ด วูลฟ์ฟ – “กำแพงภาษีสินค้านำเข้า กัดเอาคืน”
Wolff Responds: "Tariffs Bite Back" Dated
July 23, 2025
https://youtu.be/XHikLlHZkFQ?si=0scYlLqEBtyi_BFY
ยินดีต้อนรับเพื่อนทั้งหลายสู่อีกตอนหนึ่งของรายการวูลฟ์ฟ
ตอบสนอง. รายการตอนนี้เกี่ยวกับกำแพงภาษีสินค้านำเข้า และผมเรียกมันว่า
“กำแพงภาษีสินค้านำเข้ากัดกลับคืน.” และผมเรียนกมันเช่นนั้นก็เพราะว่ากำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้
กำลังผลิตสร้างผลลัพธ์ทั้งหลายทั้งหมดที่ตามมา ซึ่งน่าจะสร้างความกังวลให้แก่เรา
และมีน้อยรายอย่างมากที่ยืนยันในคำมั่นสัญญาตามที่ มร. ทรัมป์ได้ทำไว้เมื่อเขาเริ่มต้นโครงการนี้.
(Welcome friends to another edition of Wolff Responds. This one is
about tariffs and I call it “Tariffs Bite Back.” And I call it that because the
tariffs are producing all kinds of consequences that ought to worry us and very
few to confirm the promises Mr. Trump made when he began his program.)
ผมสามารถเข้าใจได้ว่า ทำไมมร. ทรัมป์ถึงชอบกำแพงภาษีสินค้านำเข้าทั้งหลายนี้.
เขาอย่างปรากฏว่าไม่ได้จำเป็นต้องการสภาคองเกรส/รัฐสภาที่จะมาเห็นด้วย
ถึงแม้ว่าอย่างกระจ่างชัดว่า เป็นเจตนาที่จะแบ่งแยกอำนาจ เมื่อรัฐธรรมนูญได้ให้อำนาจในการตัดสินงบประมาณเพียงเท่านั้น.
(I can see why Mr. Trump likes
the tariffs. He apparently does not need the Congress to agree even though clearly
that was the intent of the separation of powers when the Constitution gave the
Congress the monetary purse only.)
เขาอย่างปรากฏให้เห็นชัดสามารถกำหนดพวกมันได้ตามใจชอบ
และเขาทำมันเปลี่ยนไปได้ในแต่ละวัน, ในแต่ละชั่วโมง. ทุกคนกำลังบ่นว่ากันไปทั่วโลก,
นักธุรกิจอเมริกันและธุรกิจต่างชาติเหมือนกันในเรื่องการอ้างอิง/ไม่อ้างอิงผันผวนนี้.
(He can apparently impose them at
will and he does it changing from day to day, from hour to
hour. Everybody is complaining around the world, American businesses and
foreign business alike about this quote-unquote volatility.)
ไม่มีธุรกิจใดสามารถทำแผนได้ถ้าไม่รู้ว่าอะไรในโลก, สถานการณ์ตลาดว่ากำลังจะเป็นอะไร.
ผู้คนที่ปกติธรรมดาจะซื้อผลิตภัณฑ์จะสามารถทำเช่นนั้นได้ไหม? หรือจะมีกำแพงภาษีสินค้านำเข้าแปะติดเข้าไปกับมันโดย
มร. ทรัมป์ไหม ที่จะห้ามปรามผู้คนไปจากการซื้อมัน? และอะไรที่คุณจะทำในสถานการณ์นั่น?
(No business can make plans not
knowing what in the world the market situation is going to be. Will the people
who normally buy the product be able to do so? Or will there be a tariff
attached to it by Mr. Trump that will dissuade people from buying it? And what
do you do in that situation?)
ธุรกิจทั้งหลายมากมายกำลังระงับ/ชะลอการตัดสินใจทั้งหลายเกี่ยวกับเงินลงทุน.
และเมื่อพวกเขาทำเช่นนั้น, เมื่อพวกเขาไม่ได้ลงทุน, แล้วพวกเขาไม่ได้ไปเกี่ยวพันในกิจกรรมทั้งหลายที่รวมทั้งการจ่ายภาษี. ดังนั้น, เงินที่กำลังเข้ามาสู่รัฐบาลจากกำแพงภาษีสินค้านำเข้าที่ได้ถูกจ่าย
ก็ต้องถูกลบออกไปจากมันในภาษีทั้งหลาย ที่ไม่ได้กำลังถูกจ่าย เพราะว่าผู้คนได้รับผลกระทบโดยกำแพงภาษีสินค้านำเข้า
ได้กำลังถูกระงับถอนไปจากกิจกรรมทั้งหลายทางเศรษฐกิจปกติทั้งหลายที่อย่างที่เคยผ่านมา.
(Many,
many businesses are holding back on decisions about how to invest money. And
when they do that, when they don’t invest, then they’re not engaged in
activities that include paying taxes. So, the money coming into the government
from a tariff that is paid has to have subtracted from it the taxes that aren’t
being paid because people affected by tariffs are holding back from their
normal and previous economic activities.)
ห้องปฏิบัติการเศรษฐศาสตร์หมาวิทยาลัยเยล
ได้ประมาณการว่ากำแพงภาษีสินค้านำเข้าทั้งหลายนี้ใน 6
เดือนของพวกเขา, นั่นคือระยะเวลานานเท่าที่เราได้มีรัฐบาล มร. ทรัมป์เข้ามาบริหารประเทศ,
ได้นำเข้ามา 50 พันล้านดอลลาร์. และจากนั่น, คุณน่าจะต้องลบธุรกิจอะไรก็ตามที่กำลังพ้นจากธุรกิจไปเพราะกำแพงภาษีสินค้านำเข้าทั้งหลายนี้.
และผมกำลังจะให้บางตัวอย่างทั้งหลายแก่คุณ.
(The Yale Economics Lab estimated that the tariffs in their
first 6 months, that’s how long we’ve had Mr. Trump government, brought in
maybe $ 50 billion. And from that, you would have to subtract whatever business
are going out of business because of the tariffs. And I’m going to give you
some examples.)
ธุรกิจอะไรก็ตามที่กำลังทำธุรกิจน้อยลงและเพราะเช่นนั้นก็กำลังจ่ายภาษีทั้งหลายน้อยลงกว่าที่พวกเขาเคยทำ,
ทั้งหมดของเหล่านั้นคือตัวลบทั้งหลายจาก 50 พิเศษ ที่กำแพงภาษีสินค้านำเข้านำมันเข้ามา. ดังนั้น, ผลลัพธ์สุทธิของกำแพงภาษีสินค้านำเข้าในตอนนี้จึงอยู่ที่
20 ถึง 30 พันล้าน, บางทีมากกว่านั้นเล็กน้อย. และผมสามารถให้คุณแน่ใจได้ในงบประมาณของรัฐบาลที่ลงบัญชีไว้เป็นหลายล้านล้าน
นั้น แค่ 20, 30, 40 พันล้านนี้เป็นมันฝรั่งเล็กๆน้อยๆ และจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงข้อจริงที่ว่า
สหกรัฐอเมริกาเป็นประเทศลูกหนี้รายใหญ่ที่สุดในโลก ที่หนี้กำลังพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
ขึ้นอย่างเห็นได้ชัดกว่าGDP, ผลผลิตทางเศรษฐกิจ
เป็นเช่นทั้งปวง, ที่ได้เป็นมาและสัญญานเตือนภัย. (Whatever business are doing less
business and therefore paying fewer taxes than they used to, all of those are
subtractions from the extra 50 that the tariffs bring in. So, the net effect of
the tariffs now is in the 20 to 30 billion, maybe a bit more. And I can assure
you in a government budget that is counted in the trillions 20, 30, 40 billion
is a small potato and will not change the fact that the United States is the
biggest debtor country in the world whose debt are now rising significantly faster
than the GDP the productivity of the economy as a whole, which has been and is
a warning sign.)
มันพลิกเปลี่ยนออกมาไปในหนทางทั้งหลายที่ผมกำลังจะพาคุณไปสู่การที่กำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้กัดเอาคืนกลับมา,
ใครก็ตามที่มันได้พยายามจะไปเก็บภาษีเอากับพวกเขาในส่วนที่เหลือของโลก. ดังนั้น,
นี่คือที่เราไปกัน,. ขอให้เรามามองนี่. (It turns out in ways I’m about
to take you through that tariffs can bite back, whoever it is that in tries to
impose them on the rest of the world. So, here we go. Let’s take a look.)
หนึ่งในประเทศทั้งหลายที่เป็นเป้าหมายสูงสุดของกำแพงภาษีสินค้านำเข้าก็คือประเทศจีน.
จีนเคยเป็นผู้ส่งออกหลักใหญ่ในสินค้าและบริการทั้งหลาย, โดยเฉพาะสินค้าทั้งหลายที่สหรัฐอเมริกา.
กำแพงภาษีสินค้านำเข้าหมายถึงว่าธุรกิจอเมริกัน หรือ ปัจเจกบุคคผู้ซื้อสินค้าโภคภัณฑ์ซึ่งได้ผลิตในจีน
ต้องจ่ายไม่ว่าอะไรก็ตามที่ราคาของสินค้าโภคภัณฑ์นั้นเป็น
และแล้วก็ที่ยอดบนสุดของกำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้. (One of the countries subjected
to the highest tariffs has been China. China used to be a major exporter of
goods and services, particularly goods to the Unites States. The tariffs mean
that an American business or individual who buys a
commodity produced in China has to pay whatever the price of that commodity is
and then on top of it pay the tariff.)
และดังที่ผมได้อธิบายมามากมายหลายครั้งแล้ว, กำแพงภาษีสินค้านำเข้านั้นเป็นภาษีที่กำหนดโดย
มร. ทรัมป์และได้ถูกจ่ายโดยบริษัทอเมริกันที่นำสินค้าที่ได้ผลิตต่างประเทศ
เข้ามายังสหรัฐอเมริกาเพื่อที่จะดำเนินธุรกิจของตน. ตัวอย่างเช่น, อะไรที่เป็นจำนวนมหึมาซึ่งคุณสามารถซื้อได้ที่วอลมาร์ท
หรือ ผ่านอะเมซอน หรือที่ ทาร์เก็ต หรือร้านค้าอื่นๆทั้งหลายที่สินค้ามาจากจีน.
(And as I have explained many
times, the tariff is a tax imposed by Mr. Trump and paid by the American
company that brings foreign-made products into the United States to conduct its
business. For example, a huge amount of what you can buy at Walmart or through
Amazon or at Target or any other store comes from China.)
ดังนั้น, ในตอนนี้บริษัทนั้น,
บริษัทอเมริกัน, ทาร์เก็ต, วอลมาร์ท, ต้องจ่ายให้จีนดเพื่อที่จะได้ผลิตภัณฑ์
และแล้วก็ต้องมาจ่ายให้ลุงแซม ไม่ว่าอะไรก็ตามที่กำแพงภาษีสินค้านำเข้าอยู่บนยอดของมัน.
เอาละ, นี่คือความสัจจริง.(So, now the company, the American
company, Target, Walmart, Amazon, has to pay China to get the product and then
pay Uncle Sam whatever the tariff is on top of it. Well, here’s the truth.)
ห้องปฏิบัติการเยล
แสดง, ดังที่เอกสารทั้งหลายได้ทำ, บอกว่าชาวต่างประเทศทั้งหลายนั้นไม่ได้ลดราคาทั้งหลายของพวกเขาต่ำลงเพราะว่าชาวอเมริกันทั้งหลายต้องจ่ายเพิ่มมากขึ้น,
เพราะต้องจ่ายค่าภาษีของกำแพงภาษีสินค้านำเข้าต่อลุงแซม. มร.
ทรัมป์อาจจะได้หวังไว้วสำหรับเรื่องนั่น. บางทีนั่นคือทำไมเขาได้คอยพูดในคำทั้งหลายที่ได้ตลกขบขัน
เพราะว่าพวกเขาได้คิดผิดว่ากำแพงภาษีสินค้านำเข้านั้นเป็นอะไรที่ได้อย่างไรก็ตาม
จ่ายโดยพวกเขา. (Yale
Lab shows, as documents do, that foreigners are not lowering their prices
because Americans have to pay more, having to pay this tariff tax to Uncle Sam.
Mr. Trump may have hoped for that. Maybe that’s why he kept saying in words
that were funny because they were wrong that tariffs are somehow paid by them.)
ที่ว่ากำแพงภาษีสินค้านำเข้าเป็นภาระกับจีน.
นั่นไม่ใช่เลย. คนจีนไม่ได้จ่ายต่อกำแพงภาษีสินค้านเข้านั้นที่กระทำต่อจีน.
คนอเมริกันทั้งหลายต่างหากที่ต้องจ่าย. และเมื่อคนอเมริกันจ่าย,
คุณอาจหวังได้ว่าต่างประเทศนั้น, รู้ว่าคนแอเมริกันทั้งหลายต้องจ่ายมากขึ้นเพราะว่ามีกำแพงภาษีสินค้านำเข้าอยู่ที่ตรงนั้น,
ก็จะลดราคาของพวกเขาต่ำลง และเพราะเช่นนั้นเองโดยบังเอิญที่เป็นค่าใช้จ่ายต่อกำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้. (That the tariff is a burden on
China. No, China doesn’t pay the tariffs against China. Americans do. And when
Americans do, you might hope that the foreign country, knowing that Americans
have to pay more because the tariff is there, will lower their price and
therefore in a way pick up the cost of the tariff.)
แต่พวกเขาไม่ได้กำลังทำเช่นนั้น. เราสามารถเห็นได้ไปแล้วหลังจาก
6 เ ดือนของการเก็บภาษีศุลกากรอันหนักหน่วงตามกำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้มีมาเพียงนิดหน่อย
หรือไม่มีสัญญานใดที่ผู้ผลิตต่างประเทศทั้งหลายชองสินค้าที่กำลังเข้ามาได้ลดราคาทั้งหลายของพวกเขาต่ำลง.
และคุณก็รู้ว่าอะไรที่นั่นหมายถึง? (But
they’re not doing that. We can already see after 6 months of hefty tariff
impositions that there is little or no sign that foreign producers of good
coming here are lowing their prices. And you know what that means?)
มันหมายความว่าราคาที่สูงขึ้นเพราะบริษัทอเมริกันทั้งหลายกำลังเป็นผู้จ่ายค่ากำแพงภาษีสินค้านำเข้านี้เอง,
กำลังที่ไม่ว่าจะกินไปในกำไรทั้งหลายของบริษัททั้งหลายเหล่านั้น
หรือไม่พวกเขาก็กำลังที่จะผ่านภาษีที่พวกเขาต้องจ่ายดังกล่าวนี้มาสู่ที่เหลือทั้งหมดของพวกเรา,
มาที่ผู้บริโภคทั้งหลายและเราต้องจ่ายกัน.
(It means that the higher price because American companies are
paying tariffs, are either going to eat into the profits of those companies or
they’re going to pass on the tax they now have to pay that tariff to the rest
of us, to consumers and we have to pay.)
ดังนั้น, ตัวอย่างเช่น, เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้
มีการประชาสัมพันธ์จากสื่อที่เกาะติดอยู่กับมร. ทรัมป์ว่ากำลังวางกำแพงภาษีสินค้านำเข้าอย่างมโหฬาร
50%กับบราซิล, ประเทษใหญ่ที่สุดในละติน อเมริกา,
ประเทศซึ่งสำคัญอย่างมากในเศรษฐกิจโลกทั้งปวง และประเทศหนึ่งที่บังเอิญเป็นแหล่งผลิตเดียวอันโตที่สุดของกาแฟที่เข้ามาใสสหรัฐอเมริกา. (So, for example, in recent days a
lot of publicity attached to Mr. Trump’s putting an enormous 50% tariff on
Brazil, the largest country in Latin America, a very important country in the
whole world economy and a country that happens to be the largest single source
of coffee coming into the United States.)
นั่นหมายความว่าบริษัททั้งหลายที่นำกาแฟจากบราซิลเข้ามาในสหรัฐอเมริกาขนลงเรือมาขึ้นที่ท่าเรืออเมริกัน.
และแล้วบริษัทนั้นก็ต้องจ่ายลุงแซม 50%ของสิ่งนั้นเพิ่มเติมขึ้นไปสำหรับกาแฟที่จะไปตกอยู่ในมือของบริษัทนั้นๆ.
(That means that the companies bringing coffee from Brazil into the
United States are now going to have to pay whatever it costs per pound of that
coffee to get it from Brazil shipped to an American port. And then the company
has to pay Uncle Sam 50% of that in addition to get that coffee into the
company’s hands.)
และคุณก็รู้ว่าอะไรที่นั่นหมายถึง? ในครึ่งหลังของปีนี้,
คุณกำลังจะได้เห็นค่าภาษีนั่นเพิ่มขึ้นไปที่ราคาค่ากาแฟของคุณ. ไม่ว่าคุณจะซื้อมันเป็นปอนด์ต่อปอนด์
หรือว่าคุณเลือกซื้อเป็นลาเต้ที่ร้านกาแฟ, เรากำลังที่จะจ่ายมากขึ้น. ว้าว! (And you know what that means? In the second half of this
year, you’re going to see hefty increases in the price of your coffee. Whether
you buy it by the pound or you pick up the Latte at the coffee shop, we’re
going to pay more. Wow!)
และคุณก็รู้ว่าอะไรที่นั่นหมายถึง? เรากำลังที่จะประหยัด/รัดเข็มขัดเอากับสิ่งทั้งหลายอื่น.
เรากำลังที่จะต้องทำหรืออะไรอื่น เ รากำลังที่จะต้องทำอะไรโดยประสบการปราศจากร้านกาแฟหรือแม้กระทั่งปราศจากกาแฟไปเลย. และนั่นหมายความว่าร้านกาแฟจำนวนมากมายใหญ่โตกำลังที่จะเดือดร้อนกับการสูญเสียธุรกิจ. สำหรับพวกเขามากมาย, ในเมื่ออัตรากำไรเป็นที่บางเรียวในร้านกาแฟหนึ่ง,
พวกเขาก็กำลังที่จะออกไปจากธุรกิจนี้, ซึ่งหมายถึงว่าพวกเขาก็จะได้จ่ายภาษีน้อยลงไปด้วย. (And you know what that means? We’re
going to economize in other things. We’re going to have to or else we’re going
to have to do without the coffee shop experience or without the coffee
altogether. And that means large numbers of coffee shops are going to suffer a
loss of business. For many of them, since the profit margin is thin in a coffee
shop, they’re going to go out of business, which means they’ll pay fewer taxes.)
และเมื่อพวกเขาต้องปลดคนงานทั้งหลาย,
เหล่าคนทำงานทั้งหลายผู้ที่ได้ถูกออกจากงานก็จะจ่ายภาษีต่ำลงไป เพราะว่ารายได้ของพวกเขาคือบรรดาที่ถูกลบล้างออกไปทั้งหลายทั้งหมดนั้นจากเงินอะไรก็ตามที่รัฐบาลได้จากภาษีของกำแพงภาษีสินค้านำเข้าเอากับบราซิล. มันก็ออกมาจากพวกคุณ. มันมาจากผมและ
มันก็กัดเอาคืน. (And
when they lay-off workers, those laid off workers will be paying lower taxes
because their income is those are all subtractions from whatever money the
government gets from the tariff on Brazil. It comes out of you. It comes out of
me and it bites back.)
ให้ผมเสนอตัวอย่างที่สำคัญมากยิ่งกว่าแก่พวกคุณ.
กว่าหลายปีและหลายเดือนที่ผ่านมา, ราคาของไอศกรีมได้ขึ้นไปสูง.
ที่นี่เรากำลังอยู่กลางฤดูร้อน. ผู้คนอย่างปกติก็กินไอศกรีมกัน.
มันได้กำลังกลายเป็นสิ่งราคาแพงยิ่งขึ้น. มันได้สูงขึ้น, ตัวอย่างเช่น,
กว่าเมื่อปีที่แล้วโดยหลายเท่ามากมายในอัตราของเงินเฟ้อของสินค้าและบริการทั้งหลายโดยเฉลี่ย,
อสกรีมเหมือนเช่นกาแฟกำลังกลายเป็นสิ่งราคาแพงและดังนั้นผู้คนก็จะประหยัดเอากับมัน. (Let me give you a more important
example. Over recent years and months, the price of ice-cream has gone way up. Here
we are in the middle of summer. People normally eat ice-cream. It’s becoming
more expensive. It rose, for example, over the last year by several times the
rate of inflation of average goods and services. Ice-cream like coffee is
becoming expensive and so people are economizing on it.)
ตอนนี้กระทั่งตัวอย่างที่สำคัญมากขึ้นไปกว่าอีก, สงครามในยูเครนได้ขุดหลุมให้สหรัฐอเมริกาเป็นตัวใหญ่ลงไปต่อต้านรัสเซีย. สหรัฐอเมริกาได้พยายามลากเอาประเทศทั้งหลายของยูโรเปียนให้เป็นพันธมิตรในสงครามต่อต้านรัสเซีย.
และรัสเซียนั้น, สำหรับในส่วนของพวกเขา, ได้พยายามที่จะหาพันธมิตรโดยไปที่จีน,
อินเดีย, และกลุ่มประเทศทั้งหลายของพวกเขา, ที่ได้เป็นกลุ่มซึ่งกำลังเจริญเติบโตเป็นที่รู้จักกันคือ
BRICKS. (Now
even more important example, the war in Ukraine has pit the United States
mostly against Russia. The United States tried to get the European countries to
be allied in this war against Russia. And the Russia, for their part, tried to
get an alliance going with China, India, and their group of countries, that
growing group of countries known as the BRICKS.)
รัสเซียได้รับความช่วยเหลือในการสร้างพันธมิตรอันทรงพลังอำนาจโดย
กำแพงภาษีสินค้านำเข้าของ มร. ทรัมป์. ทำไมรึ? ก็เพราะว่าประเทศทั้งหลายที่ได้เจ็บปวดเพราะสินค้าทั้งหลาย,
ที่พวกเขาต้องการจะส่งไปยังอเมริกาได้มีราคาค่าใช้จ่ายสูงมากขึ้น
เพราะรัฐบาลสหรัฐเก็บภาษีเอากับพวกมัน.
นั่นคืออะไรที่กำแพงภาษีสินค้านำเข้าทำ, กำลังทำให้เกิดการตัดสินใจธุรกิจเชิงตรรกะ.
ส่งสินค้าทั้งหลายน้อยลงไปยังสหรัฐอเมริกา. (Russia
has been helped in building a powerful alliance by Mr. Trump’s tariffs. Why? Because
the countries that are hurt because the goods, they want to send to America are
costing more because the US government taxes them. That’s what the tariffs do,
are making the logical business decision. Send fewer goods to the United States.)
ส่งผลิตภัณฑ์ทั้งหลายของคุณไปยังประเทศทั้งหลายอื่นที่ไม่ได้มีกำแพงภาษีสินค้านำเข้า,
นั่นจะไม่ได้มี มร. ทรัมป์ มาคอยขึ้นกำแพงภาษีสินค้านำเข้าอยู฿ตลอดเวลาให้,
ไม่มีอะไรเหมือนมัน. ประเทศหลักใหญ่ทั้งหลายจำนวนมากในโลกกำลังไม่ทำในสิ่งที่ มร.
ทรัมป์กำลังทำ. ในความจริงแล้ว, ไม่มีใครเลยในพวกเขาทำ, ไม่แม้แต่หนึ่ง,
ที่กำลังทำ. (Send
your products to other countries that don’t have a tariff, that do not have a
Mr. Trump raising tariffs all the time, have nothing like it. The vast majority
of countries in the world are not doing what Mr. Trump is doing. In fact, none
of them, not a one, is doing it.)
ดังนั้น, ประเทศทั้งหลายได้เป็นกังวลไปกับอะไรที่สหรัฐอเมริกากำลังทำ,
กำลังพยายามที่จะปรับปรุงเศรษฐกิจของมันเองที่ค่าใช้จ่ายของทุกคนอื่น. โอ, คุณสามารถเรียกมันว่าทำให้อเมริกา
หมายเลขหนึ่งก็ได้. แต่มาเหลือของโลกเข้าใจว่ามันเป็นเช่น ความเจ็บปวดทางเศรษฐกิจเชิงปรปักษ์ที่มากำหนดใส่พวกเขา
และพวกเขาไม่ได้ชอบมันและพวกเขาไม่ได้ต้องการมัน. (So,
countries are upset with what the United States is doing, trying to improve its
own economy at the expense of everybody else. Oh, you can call it make America
number one. But the rest of the world understands it as a hostile economic hurt
imposed on them and they don’t like it and they don’t want it.)
และหนึ่งในหนทางทั้งหลายที่จะจัดการกับมัน
ก็คือขายผลิตภัณฑ์ทั้งหลายของคุณไปยังที่อื่น. และเช่นนั้นเอง, พวกเขาก็กำลังทำงานต่อกันและกัน.
นั่นคือทำไม BRICKSถึงได้กำลังเพิ่มขึ้นในอำนาจของมัน,
ขนาดของมัน, ลัอิทธิพลทางเศรษฐกิจของมัน. ในการตัดแตกต่างกันอย่างแหลมคม, เพราะมร.
ทรัมป์ได้นำเอากำแพงภาษีสินค้านำเข้าไปใช้กับเม็กซิโก, แคนาดา,
และประชาคมยุโรปเปียน. (And
one of the ways to deal with it is to sell your products somewhere else. And so, they are working with one another. That’s why BRICKS is
increasing its power, its size, and its economic clout. In sharp contrast, because
Mr. Trump has imposed tariffs on Mexico, Canada, and the Europeans.)
พันธมิตรของสหรัฐอเมริกาที่เคยเป็นที่เรียกขานกันว่ากลุ่มทั้งเจ็ด,
G7. สหรัฐอเมริกา, แคนาดา, ญี่ปุ่น, บริเทน,
ฝรั่งเศส, อิจาลี, เอ่อ และเยอรมนี ต่างมีกำแพงภาษีสินค้านำเข้าขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอของแต่ละคน.
ประชาคมยูโรเปีบยกำลังตอบโต้กลับต่อมร. ทรัมป์. ชาวแคนาดาทั้งหลายตอบกลับอย่างโกรธเกรี้ยวต่อมร.
ทรัมป์. ชาวเม็กซิกันทั้งหลายตอบกลับอย่างโกรธเกรี้ยวต่อมร. ทรัมป์. (The alliance of the United States used
to be called the Group of Seven, the G7. United States, Canada, Japan, Britain,
France, Italy, uh and Germany are at each other’s throats heaving tariffs against
one another. The Europeans responding angrily to Mr. Trump. The Canadians
responding angrily to Mr. Trump. The Mexicans responding angrily to Mr. Trump.)
คุณคิดว่าเท่ฉลาดในโลกทั้งปวง ที่ซึ่งอำนาจเศรษฐกิจอื่นอีกหนึ่งได้อุบัติขึ้นแล้ว,
สาธารณรัฐประชาชนจีน. คุณต้องการจริงๆหรือที่จะจัดเก็บภาษีด้วยกำแพงภาษีสินค้านำเข้า
ที่ทำลายพันธมิตรทั้งหลายที่คุณจำเป็นต้องการที่จะพึ่งพา? (You think it’s smart in a world
where a whole another economic power competitor has arisen, the People’s
Republic of China. Do you really want to impose tariffs that destroy the
alliances you need to depend on?)
ว้าว! นั่นคือตัวอย่างที่กำแพงภาษีสินค้านำเข้าทั้งหลายกำลังกัดกลับคืนมา.
ขอให้ผมสรุปโดยการอธิบายถึงจักรวรรดิของสหรัฐอเมริกา ดังที่เราได้ติดตารางอันดับมา
กำลังที่จะพังพินาศลงและด้วยมันที่เศรษฐกิจสหรัฐที่พึ่งพาอยู่กับว่าจักรวรรดินั้นอยู่ในหนทางทั้งหลายมากมายยิ่งกว่าคนอเมริกันทั้งหลายส่วนใหญ่จะยอมรับต่อมันได้.
การเก็บภาษีด้วยกำแพงภาษีสินค้านำเข้าอาจจะรู้สึกดี, อาจจะสร้างเรื่องสวยๆได้ภายใต้คำขวัญที่ว่าอเมริกามาก่อน,
แต่มันกำลังผลิตสร้างสถานการณ์ทั้งหลายที่ทำให้สหรัฐอเมริกาอ่อนแอลงไปมากขึ้น,
ไม่แข็งแรงยิ่งขึ้น, คำถามนั้นต่อเงินดอลลาณ์มีมากขึ้น, ไม่ได้น้อยลง. นั่นนำเอาการพูดของศัตรูทั้งหลายของเราทั่วโลกเป็นที่น่าสนใจยิ่งขึ้น
และพันธมิตรทั้งหลายทั้งหมดของเราอ่อนแอลง, อย่างน้อยที่สุดผู้เหล่านั้นได้ถูฏถือว่าเป็นศัตรูทั้งหลาย
และถือว่าเป็นพันธมิตรทั้งหลาย โดยเหล่าผู้ที่เป็นผู้นำสหรัฐอเมริกา. (Wow!
That’s an example of the tariffs biting back. Let me conclude by explaining the
United States’s empire as we have been charting is declining and with it the US
economy which depends on that empire in a lot more ways than most Americans are
willing to admit. Imposing tariffs may feel good, may work a nice story under
the slogan America First, but it is producing consequences that make the United
States weaker, not stronger, that question the dollar more, not less. That
bring our enemies nationally speaking to be stringer and our allies weaker, at
least those that are counted enemies and counted allies by those who lead the
United States.)
กำแพงภาษีสินค้านำเข้าเป็นความคิดที่เลวร้ายจริงๆ
และอะไรก็ตามที่ให้ประโยชน์ทางการเมืองซึ่ง มร. ทรัมป์สามารถได้รับโดยการโบกกวัดแกว่งอวดโอ่พวกมันว่าเป็นอาวุธร้อนแรงชิ้นใหม่
ที่จะถล่มใส่โลกได้ทุกวัน.
ปฏิกิริยาต่อมัน, คือความเป็นปรปักษ์ล และขมขื่นและโกรธเคือง,
มันกำลังขับเคลื่อนโลกที่จะได้รู้สึกว่าคือหนทางอันตรายอย่างยิ่งของความพยายามที่จะคลี่คลายปัญหาทางเศรษฐกิจ. (Tariffs are a really bad idea and
whatever benefit politically Mr. Trump can get by brandishing them around as a
hot new weapon to dump on the world every day. The reaction to it, the
hostility and bitterness and anger it is driving the world to feel is a very
dangerous way of trying to solve an economy’s problems.)
(We can and we should do much better.)
ถ้าการแทรกแซงก้าวก่ายทั้งหลายเยี่ยงนี้,
กระแทกใจคุณเหมือนเช่นเคย,
กรุณาแบ่งปันพวกมันให้กับญาติมิตรอื่นทั้งหลายที่อาจจะสนใจและเรียนรู้บางอย่างให้ด้วย.
นั่นคือทำไมผมถึงทำพวกดนี้. และแน่นอน, พวกมันมีค่าใช้จ่ายเป็นเงิน,
และถ้าคุณสามารถช่วยออกค่าใช้จ่ายทั้งหลายนี้ให้เราได้.
โปรดทราบว่านั่นเป็นสิ่งที่เรายินดีชื่นชมอย่างยิ่ง ขอบคุณ. (If interventions like this
strike you as worth thinking about, worth discussing, please share this video
with friends, family, anyone you think might be interested. That’s why we make
them. And of course, we will be grateful for any donations financial that can
help us pay the costs of what we do. Thank you.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น