จ. กฤษณะมูรติ - ทำไม ความคิด จึงสร้าง ภาพทั้งหลาย ขึ้น?
Why does thought create images? | Krishnamurti
https://youtu.be/BFZXmbFLUOw?si=85h5k7aFq4Fpxkq-
นั่นคือ, สองคนได้อยู่ร่วมกันอย่างใกล้ชิด,
ผูกพันมั่นหมายที่จะสร้างสรรค์ภาพทั้งหลายเหล่านี้. (That
is, two people live up together intimately, are bound to create these images.)
ฉันอยู่กับคุณและอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้, วันแล้ววันเล่า,
ความเหนื่อยหน่ายของกัน, การวิสาสะคุ้นเคย, ความจำได้ทั้งหลาย,
ความเจ็บปวดทั้งหลาย, คำเยินยอทั้งหลาย, กำลังใจเร้าใจทั้งหลาย – คุณรู้มั้ย,
ทั้งหมดนั้นที่กำลังดำเนินไปอยู่, นั่นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ที่ต้องสร้างสรรค์ภาพนั้น,
ถูกมั้ย? (I live
with you and inevitably, day after day, the monotony of it, the monotony of it,
the familiarity, the remembrances, the hurts, the flatteries, the
encouragements – you know, all that is going on, that inevitably must create
the image, right?)
ดังนั้น, ฉันสร้างสรรค์ภาพเกี่ยวกับคุณ
และสร้างสรรค์ภาพเกี่ยวกับตัวฉัน. แล้ว, นี้คือสัมพันธภาพระหว่างภาพทั้งสองนั้น.
ขอโทษด้วยที่เป็นเช่นนั้น...และนี้เองที่เราเรียกว่าสัมพันธภาพ. สัมพันธภาพอย่างแท้จริงไม่ได้มีอยู่.
(So,
I create an image about you and create an image about me. So, this is relationship
between the two images. Sorry to be so…And this is we call relationship. Actual
relationship doesn’t exist.)
ฉันกังขาใจว่าคุณตามทั้งหมดนี้ทันไหม. แล้ว,
มันเป็นไปไม่ได้ไหมที่ตจะอาศัยอยู่ด้วยกันโดยปราศจากภาพเดี่ยว ๆ? คุณดเข้าใจคำถามนี้ของฉันมั้ย?
(I
wonder if you are following all this. So, is it impossible to live together
without a single image? You understand my question?)
เราพูดว่ามันเป็น, แน่นอนว่ามันเป็น, มิเช่นนั้นแล้ว,
ก็ไม่มีความรัก, คุณตามทันมั้ย? แล้วก็มีความขัดแย้ง. ความบ่งแยกย่อมนำมาซึ่งความขัดแย้งเสมอ
– คนอังกฤษ, คนฝรั่งเศส, และคนเยอรมัน. ดังนั้น, เครื่องจักรกลของการสร้างภาพนี้
สามารถหยุด้ไหม? (We say it is, of course it is. Otherwise, there is no love,
you follow? Then there is conflict. Division invariably brings conflict –
British, French, and German. So, can this image-making machinery stop?)
เรากำลังสอบสวนด้วยกัน. ตอนนี้, ทำไมจิต, ความคิด,
สร้างสรรค์ภาพขึ้นมา? คุณเข้าใจมั้ย? คุณมีภาพหนึ่งเกี่ยวกับสามีของคุณ,
หรือภรรยาของคุณ, เพื่อหญิงหรืออะไรก็ตามที่มันเป็น,
ทำไมคุณถึงสร้างสรรภาพนั้นขึ้นมา? , หรือ(We are investigating together. Now,
why does the mind, thought, create the image? You understand? You have an image
about your husband, or your wife, girlfriend or whatever it is, why do you
create an image?)
มันเป็นเพราะในภาพนั้นคือความมั่นคงปลอดภัยหรือ?
ไม่ใช่ในทางส่วนตัว, ถูฏมั้ย? ฉันกังขาใจอยู่ว่าคุณมองเห็นนี้มั้ย. (Is it
because in the image there is security? Not in the person, right? I wonder if
you see this.)
ฉันกำลังไม่ได้ทำเป็นดูถูกดูหมิ่นนะ; ฉันแค่กำลังชี้ให้เห็นถึงข้อเท็จจริงทั้งหลายออกมา. ช่างโง่เง่ากันอย่างไรในทั้งหมดนี้,
ไม่ใช่รึ?(I’m not being cynical; I am just pointing out facts. How
stupid all this is, isn’t it?)
ตอนนี้, การสร้างภาพนั่นสามารถหยุดกันได้ไหม? แล้วจะได้เป็นความรักกัน.(Now,
can that image-making stop? Then there can be Love.)
สองภาพได้มีสัมพันธภาพกันและถูกเรียกนั่นว่ารัก,
คุณสามารถเห็นได้ว่าอะไรที่มันเป็นคือ - ความอิจฉาริษยา, กระวนกระวายกังวล, ทะเลาะเบาะแว้ง,
ความระคายเคือง, หมิ่นแคลน กันและกัน, กดข่มกันและกัน, ชิงดีชิงเด่น และอะไรๆอื่นทั้งหลาย,
และนั่นที่เรียกกันว่า รัก. (Two images having relationship
and calling that Love, you can see what it is – jealously, anxiety, quarrels,
irritations, bully each other, possessing each other, dominating and so on, and
that is called Love.)
และเรากำลังถามว่า:
มันเป็นไปได้ไหมที่จะจบสิ้นการสร้างภาพทั้งหลายเหล่านี้? นั่นคือ, ทำไมสมองถึงลงทะเบียน?
คุณเข้าใจมั้ย?...เมื่อมันไม่เป็นไปได้ที่จะลงทะเบียน ก็ไม่มีการสร้างภาพขึ้นได้.
คุณตามนี้ทันไหม? นี้กลายเป็นเรื่องทางสติปัญญาเกินไปมั้ย? (And we are
asking: is it possible to end the
building of these images? That is, why does the brain register? You understand?
…When it is not possible to register there is no image-making. You follow this?
Is this become too intellectual?)
นักพูดนั้นไม่ได้ชอบที่จะเล่นวกวนไปทั่วกับสติปัญญาตามลำพัง,
มันเป็นที่โง่เง่า. ดังนั้นทำไมสมองถึงถึงได้ลงทะเบียนการระคายเคืองใดๆ -
คุณเข้าใจมั้ย? ประสาทรู้สึกวิตกกังวลภายในสัมพันธภาพนี้, ความอิจฉาริษยา
และอะไรๆอื่นทั้งหลายนั้น. (The speaker doesn’t like to play around
with the intellect alone, it is stupid. So why does the brain register any
irritation – you understand? – any sense of anxiety within this relationship,
jealously and so on?)
มันเป็นไปไม่ได้หรือที่สมองจะไม่ลงทะเบียน? คุณได้เข้าใจถึงคำถามนี้มั้ย?
คุณจะค้นพบออแกมาได้อย่างไร? (Is it impossible the brain not to
register? You’ve understood the question? How are you going to find out?)
คุณประจบประแจงฉัน, หรือดูหมิ่นฉัน, ที่ได้บังเกิดขึ้นไป,
ทั้งคู่. และทำไมสมองลงทะเบียนการดูหมิ่น, หรือการประจบประแจงนั้นด้วย?
ถ้าใครคนหนึ่งถูกเรียกว่า ไอ้โง่, ในทันทีนั้นมันก็ได้ถูกลงทะเบียนไว้.
การลงทะเบียนนั้นได้เข้ามาแทนที่แต่เพียงเมื่อคุณมีภาพเกี่ยวกับตัวฉันแล้วเท่านั้น.
ฉันสงสัยว่าคุณจับทั้งหนี้ทันไหม. (You flatter me, or insult me, which
has happened, both. And why should the brain register the insult, or the
flattery? If one is called an idiot, immediately it is registered. The
registration takes place only when you have image about myself. I wonder if you
capture all this!)
นี้คือภาพทัศน์ภายใน, คุณเข้าใจมั้ย? แล้วนั่นคือภาพทัศน์ภายใน/ญาณเข้าไปสู่ในคำถามของสัมพันธภาพที่ได้วางตั้งอยู่บนภาพทั่งหลายนั้น
– ภาพทั้งหลายเหล่านั้นได้ถูกละลายเลือนไป. ภาพทัศน์/ญาณได้ละลายลบเลือนพวกมัน,
ไม่เถียงค้าน, การวิเคราะห์, และปฏิกิริยาทั้งหลายทางอารมณ์รู้สึก. (This
is insight, you understand? So that is insight into the whole question of
relationship which is based on images – those images are dissolved. Insight
dissolves them, not argument, analysis, and emotional reactions.)
คุณได้คุยด้วยกันจบแล้วมั้ย, เข้าไปในเรื่องนี้,
คุณได้ละลายเลือนมันมั้ย? มิเช่นนั้นแล้ว, ไม่มีจุดใส่ใจให้การพูดคุยเหล่านี้.
นี่เป็นเรื่องจริงจังมาก. (Have you in talking over together, going
into this, have you dissolved it? Otherwise, there is no point attending these
talks. This is very serious.)
และในขณะที่เราได้พูดว่าเรื่องนี้เป็นหนึ่งในองค์ประกอบทั้งของเราในชีวิต
- สัมพันธภาพ, ที่ได้ตั้งอยู่บนความกลัว ฯลฯ. ความอิจฉาริษยาทั้งหลาย. ตอนนี้เมื่อใครคนหนึ่งมองทั้งปวงของนั่นแล้ว,
และภาพทัศน์/ญาณที่เปลี่ยนรูปการเคลื่อนไหวทั้งปวงของการนั้น, พลังงานของการนั้น,
แล้วก็มีความเป็นไปได้ชองการมีสัมพันธภาพที่แท้จริงด้วยกันและกัน. (And as
we said this is one of our factors in life – relationship, which is based on
fear, etc. jealously. Now when one sees the whole of that, and the insight that
transforms the whole movement of that, the energy of that, then there is a possibility
of having an actual relationship with another.)
ไม่มีการที่คุณออกไปยังสำนักงานของคุณ, ทำงานด้วยตัวคุณเองไปทีละขั้นในความทะเยอทะยาน
และกลับมายบ้านและอยู่ในความว่านอนสอนง่ายและการรักในทั้งหมดของธุรกิจนั่น, ที่ไม่มีความหมายอะไร.
(There is no you going off to
your office, working yourself step by step in ambition and coming home and
being docile and loving and all that business, which has no meaning.)
คุณเข้าใจทั้งหมดนี้มั้ย? (You understand all this?)
https://youtu.be/BFZXmbFLUOw?si=8L5K5UoXV3w6pFmO
-ไม่เข้าใจครับ (ผู้ถอดความ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น